صفحه 123


ديبا زرصادقي، زينت استان: تهران

عنوان اثر: نماز در نهج البلاغه شهرستان: تهران

موضوع: نماز در نهج البلاغه تاريخ تولّد: 1362

قالب: تحليلي ميزان تحصيلات: ديپلم

---

«انسان خوب، انساني است كه خود را به خوبي ها آراسته باشد و اعمال و رفتار و گفتارش همه خوب باشد و سرشار از خوبي ها. عمل خوب و رفتار پسنديده، آن است كه به انسان، ارزش و شخصيّت بدهد و چنانچه در بين همه ي اعمال، جست و جو كنيم، خواهيم ديد تنها «عبادت» است كه چنين خاصيّتي دارد. عبادت، همه ي اعمالي است كه انسان آن ها را براي خدا به جاي مي آورد؛ يعني در انجام آن ها هيچ انگيزه ي ديگري ندارد، بلكه فقط خشنودي خدا برايش مهم است و بس. در بين همه ي عبادات، نماز از اهمّيّت خاصّي برخوردار است.

نماز، فشرده ي همه ي عبادات است و براي همين، آن را از ارزشمندترين عبادات شمرده اند. نماز، باعث مي شود آدمي بتواند با آفريدگار جهان، هم سخن گردد و خود را در برابر او ببيند. وقتي انسان لذّت ديدار و ملاقات با پروردگار مهربان را در عمق جانش بچشد، ديگر لذّت هاي مادّي و زودگذر دنيا، او را فريب نمي دهد و مظاهر فريبنده ي دنيا، ديدگانش را خيره نمي نمايد. انسان وقتي نمازش را از روي صدق و صفا به جاي آورد، چنان احساس آرامش و سبكي خواهد كرد، كه حاضر نيست هيچ لذّتي را با اين لذّت، معاوضه نمايد.»

اهتمام به نماز، نماز اوليا، نماز در چشم و دل اميرمؤمنان(ع)، علي(ع) در نهج البلاغه، علي(ع) در ميدان هاي گوناگون، تلقّي نهج البلاغه از عبادت، ترسيم چهره ي عبادت و عباد در نهج البلاغه، حالات و مقامات، شب مردان خدا، عبادت آزادگان، و نماز در نهج البلاغه، عناوين برخي موضوعات اين پژوهش است كه با الهام از آثاري گران بها، به رشته ي تحرير در آمده است.


بازگشت