روايت شده است كه وقتي روز قيامت مي شود، قومي محشور گردند كه صورتشان مثل ستاره مي درخشد، ملائكه مي گويند: اعمال شما در دنيا چه بود؟

آنان مي گويند: ما وقتي اذان مسجد را مي شنيديم، به پا خاسته و به سوي طهارت و وضو مي رفتيم، و به غير اين كار مشغول نمي شديم.

سپس قومي ديگر محشور گردند كه صورتشان مثل قمر مي درخشد، از آنان سئوال مي شود: شما چه اعمالي داريد؟

گويند: ما قبل از وقت و فرارسيدن نماز وضو ساخته و آماده ي نماز مي شديم. آنگاه قومي ديگر محشور گردند كه صورتشان مثل آفتاب تلألؤ و درخشندگي دارد، آنان گويند: ما اذان را در داخل مسجد مي شنيديم.» [1] .