بهشت منزل ابدي انسان است، و خود بهشت هم درجه دارد. هر چه انسان در دنيا كاشته آنجا برداشت مي كند و بهشت را همانطور به انسان نمي دهند. بهشت انسان پاك را در خود جاي مي دهد. انسان يا بايد در دنيا خود را شستشو دهد و خود را از صفات رذيله پاك كند و يكسره وارد بهشت شود، يا اگر گناه دامن او را آلوده كرده است، بايد مدتي به جهنم برود تا شستشو شود، بعدا او را به بهشت دعوت مي كنند.



[ صفحه 230]



يكي از اعمالي كه سبب خواهد شد انسان به بهشت برود، شركت كردن مداوم به نماز جماعت در دنيا مي باشد.

رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در حديثي مي فرمايند كه: «فما من مؤمن مشي الي الجماعة الا خلف الله عليه اهوال يوم القيامة، ثم يأمر به الي الجنة؛ پس مؤمني نيست كه در راه نماز جماعت قدم بردارد، مگر اين كه خداوند تبارك و تعالي ترس و هراس روز قيامت را براي او سبك مي گيرد، سپس او را امر مي كند به ورود به بهشت.» [1] .

و در حديث ديگر امام صادق عليه السلام مي فرمايد: «من صلي عن يمين الامام اربعين يوما دخل الجنة؛ كسي كه سمت راست امام جماعت تا چهل روز نماز بخواند، وارد بهشت مي شود.» [2] .

در حديث ديگر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد: «روز قيامت خداوند همه ي انسانها را براي حساب گرد مي آورد، و هر مؤمني كه در نماز جماعت شركت كند، خداوند سختي ها و دشواري هاي روز قيامت را برايش سبك فرمايد، و سپس فرمان مي دهد كه او را وارد بهشت كنند.»

و در حديث ديگري مي فرمايد: «نخستين گروه از افرادي كه از صراط مي گذرند، بهشتيان هستند، زيرا هميشه در نماز جماعت شركت مي كنند.»