امام باقر عليه السلام فرمود: «درباره ي گفته ي خداوند «و آنان كه بر نمازهايشان مواظبت مي كنند» فرمود: مقصود همين نماز واجب است كه هر كس آن را در وقتش بخواند، حقش را بداند و كاري را بر آن مقدم ندارد، خداوند بي گناهيش را مي نويسد و عذابش نمي كند و هر كس در غير وقتش بخواند، حق نماز را نداند و كارهاي ديگر را بر آن مقدم كند، سرانجامش با خداست، اگر خواست مي آمرزد و اگر خواست عذاب مي كند.» [1] .