روز قيامت بنده را در پيشگاه الهي حاضر مي كنند و نامه ي عمل وي را كه پر از گناه است به دست چپش مي دهند، هنگام گرفتن نامه طبق عادتي كه در دنيا در وقت انجام كارها داشته است «بسم الله» مي گويد و نامه را مي گيرد و چون آن را مي گشايد مي بيند سفيد است و از گناهانش چيزي در آن نوشته نشده است.

مي گويد: در اين جا چيزي نوشته نيست تا بخوانم.

فرشتگان گويند: «در تمام اين نامه گناهان و اعمال زشت تو نوشته بود؛ اما به بركت آن «بسم الله الرحمن الرحيم» كه بر زبان جاري كردي، گناهانت از بين رفت و خداي مهربان تو را عفو نمود.» [1] .



[ صفحه 211]