يكي ديگر از آثار اجتماعي نماز جماعت است كه از حمله ي شيطان در امان مي باشد. شيطان از گروه دسته جمعي مي ترسد و توطئه ي دشمن كارساز نيست.

در بعضي امور ديگر دسته جمعي نيز آثار فراواني دارد.

رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد: «من فارق جماعة المسلمين فقد خلع ربقة الاسلام من عنقه قيل: يا رسول الله! و ما جماعة المسلمين؟ قال: جماعة اهل الحق و ان قلوا؛

كسي كه از جمعيت مسلمانان جدا شود، رشته ي اسلام را از گردنش باز نموده است. از حضرت سئوال شد: منظور كدام جمعيت است؟



[ صفحه 133]



حضرت فرمود: مردم و اهل حق، هر چند كم باشند.» [1] .

پس هر كس به اندازه ي قدمي راه خود را از مسير مسلمانان جدا كند و از آنان فاصله بگيرد ضربه مي خورد و در دام شيطان مي افتد و در اين موقع توطئه دشمن كارساز مي شود.

در حديثي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم نتيجه كناره گيري از جماعت مسلمين را چنين مي فرمايد: «ان الشيطان ذئب الانسان كذئب الغنم يأخذ الشاه القاصية و الناحية فاياكم و الشعاب عليكم بالجماعة و العامة و المسجد؛

شيطان گرگ انسان است، همانند گرگ گوسفندان كه هميشه ميشهاي دورافتاده و كناره گير را مي گيرد. پس از دسته بندي ها (گروه گرايي و خط بازي) بپرهيزيد. بر شما باد حضور در جماعت و مجالس عمومي و مسجد.» [2] .

پس اگر انسان تك رو شد، قطعا در دام شيطان مي افتد و شيطان او را مي ربايد.

در حديثي ديگر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد: «يد الله علي الجماعة فاذا اشتد الشاذ منهم اختطفه الشيطان كما يختطف الذئب الشاة الشادة من الغنم؛ دست خداوند بر سر جماعت است، و هر گاه از آنها كسي از جماعت جدا شد، شيطان او را مي ربايد؛ همان طور كه گرگ گوسفندان جداشونده ي از رمه ي گوسفندان را مي ربايد.» [3] .

در حديث ديگري نيز امام صادق عليه السلام مي فرمايد: «من خلع جماعة المسلمين قدر شبر خلع ربقة الايمان من عنقه؛ كسي كه به اندازه ي يك وجب از جماعت مسلمانان (عملا) دوري كند، ريسمان ايمان از گردنش درآورده و به دور افكنده است.» [4] .



[ صفحه 134]