اگر كسي نماز صبحش را به وقتش بخواند، فوايد فراواني در بر دارد. چرا نمازگزاران نماز ظهر و عصر و عشاء را به وقتش مي خوانند، ولي نماز صبح را در غير وقت مي خوانند؟ در جامعه ي اسلامي اذان صبح از مأذنه ها بايد بلند شود، درب مساجد باز شود و اقامه ي نماز جماعت شود. متأسفانه درب اكثر مساجد بسته است و نماز جماعت برپا نمي شود و از ثواب نماز صبح محروم مي شوند.

در حديثي امام صادق عليه السلام نماز صبح و نماز عشاء را دشوار مي دانند و نشانه ي مؤمنين واقعي اين است كه نماز صبح را به وقتش به صورت نماز جماعت بخوانند. و چنين مي فرمايند:

«صلي رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم الفجر فلما انصرف اقبل بوجهه علي اصحابه فسأل عن اناس هل حضروا؟ فقالوا: لا يا رسول الله! فقال أغيب هم؟ فقال اما انه ليس من صلاة اشد علي المنافقين من هذه الصلاة و العشاء؛ رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم روزي پس از اداي



[ صفحه 119]



نماز صبح در مسجد رو به اصحاب كرده و از حال مردمي كه نامشان را يك به يك برد پرسيد كه آيا اينان به جماعت حاضر شده اند؟ اصحاب عرض كردند: نه يا رسول الله!

حضرت با تعجب پرسيد: آيا غايبند؟

بعد فرمود: به راستي كه هيچ نمازي بر منافقان از نماز صبح و نماز عشاء دشوارتر نخواهد بود.» [1] .

در حديثي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد: «لو يعلمون ما في العشاء و الفجر لا توهما و لو حبوا؛ اگر بدانند آن چه را كه در خواندن نماز عشاء و صبح با جماعت هست، به آن مي آيند؛ هر چند با زانوها و دستها باشد، مانند راه رفتن كودك با نشستنگاه خود.» [2] .

و در حديثي ديگر مي فرمايد: «لان اصلي الصبح في جماعة احب الي من ان اصلي ليلتي حتي اصبح؛ اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم در نظرم محبوبتر از عبادت و شب زنده داري تا صبح است.» [3] .