نماز بهترين وسيله است كه مانع گناه كردن انسان مي شود. قرآن كريم و روايات ائمه ي معصومين عليهم السلام نيز آن را امضاء نموده اند: «ان الصلوة تنهي عن



[ صفحه 95]



الفحشاء و المنكر؛ نماز انسان را از كارهاي زشت و ناپسند باز مي دارد.» [1] .

در حديثي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد: «فان صلاة الليل منهاة عن الاثم؛ نماز شب انسان را از گناه باز مي دارد.»

بعضي به نمازهاي يوميه اكتفا مي كنند، مي گويند همين نماز ما را بيمه مي كند، لازم نيست نماز شب بخوانيم و به آن اهميت نمي دهند، مي بينيم اولياي خدا كه پاك هستند و گرفتار گناه نشدند، به وسيله ي همين نماز يوميه و نماز شب است، هر كدام امتياز خاصي دارد، بزرگان و مردان شب انتظار شب را مي كشند. در خلوت دل شب كه همه در خوابند، با او مناجات مي كنند و اگر گناه و خطايي در طول روز انجام داده اند، با نماز شب آن را پاك مي كنند. مكمل نماز يوميه نماز شب است.

در حديثي امام باقر عليه السلام مي فرمايد: «انما جعلت النافلة ليتم بها ما افسده من الفريضة؛ همانا نماز نافله را به خاطر اين جهت قرار داده اند كه جبران فساد نمازهاي واجب را كند.» [2] .