رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد: «مثل الصلوة و اعمال بني آدم كرجل اتي مراغة فاتار عليه منها حتي امتلأ ترابا و دنا ثم عمد الي غدير ماء طيب فاغتسل به فيذهب عنه التراب و الدنس كذالك الصلواة الخمس تغسل عن العبد الذنوب اذا صلي الله من قلبه؛ مثل نماز و اعمال آدم مثل مردي است كه در خاك بغلتد آن چنان كه سراپايش را خاك و كثافت فراگيرد، سپس به طرف آبگيري كه آبش پاك است برود و در آن غسل نمايد و خود را شست و شو دهد و خاك و كثافات را از خود دور كند. اين چنين است نماز پنجگانه، زماني كه بنده با حضور قلب، خدا را عبادت كند، كثافات گناه از وي شسته مي شود.» [1] .

در حديثي ديگر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد: «هر بنده اي كه در حال نماز به غير خدا التفات كند، خدا به او مي گويد: بنده ي من! چه كسي را قصد



[ صفحه 93]



كرده اي؟ و او را طلب مي كني؟ آيا جز من پروردگار و نگهباني را مي جويي؟ آيا غير از من بخشنده ديگري را طلب مي كني؟ در صورتي كه من كريمترين كريمان و بخشنده ترين بخشندگان و بهترين عطا كنندگان هستم، ثوابي را به تو عطا مي كنم كه به شمارش نمي آيد، به من توجه داشته باش؛ زيرا من و فرشتگانم به تو توجه داريم.

پس اگر نمازگزار به خدا توجه كرد، گناهان گذشته اش محو مي شود. اگر دوباره به غير خدا التفات كرد، خداي متعال مجددا او را مانند سابق مورد خطاب قرار مي دهد. اگر به نمازش توجه كرد، گناه غفلت از نماز آمرزيده مي شود و آثارش زايل مي گردد. چنانچه براي سومين مرتبه از توجه به نماز منصرف شد، خداوند متعال هم خطاب سابق را تكرار مي كند. اگر به نماز توجه كرد، اين بار هم گناهش بخشيده مي شود، پس اگر در دفعه ي چهارم باز هم از توجه به نماز انصراف پيدا كرد، در اين صورت خدا و ملائكه از وي اعراض مي كنند و خداوند به او مي گويد: تو را در ولايت چيزي قرار دادم كه به آن علاقه داري.» [2] .