در كافي از امام صادق عليه السلام روايت شده كه فرمود: «هر وقت امري و پيشآمدي علي عليه السلام را به وحشت مي انداخت، برمي خاست و به نماز مي ايستاد و مي فرمود: «استعينوا بالصبر و الصلوة؛ از صبر و نماز كمك بگيريد.»

و در تفسير عياشي از ابوالحسن عليه السلام روايت آمده كه فرمود: «صبر در اين آيه به معناي روزه است، و هر گاه امر ناگواري براي كسي پيش آيد، روزه بگيرد، تا برطرف شود، چون خداوند تعالي فرمود: «و استعينوا بالصبر و الصلاة و انها لكبيرة الا علي الخاشعين» و خاشع به معناي كسي است كه در نماز خود حالت ذلت به خود بگيرد، و منظور از خاشعان در اين آيه، رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم و اميرالمؤمنين عليه السلام است.» [1] .