خداي متعال به حضرت داوود عليه السلام فرمودند: «... چه بسيار ركعت هاي طولاني كه نمازگزاري با گريه و خشوع بجا آورده است، اما نزد من به فتيلي [1] نمي ارزد، چون وقتي كه به قلب او نظر كرده، مي بينم پس از آن كه از نمازش فارغ شد، و زني با او خلوت كرده و خود را بر او عرضه كند، او را اجابت كرده، مرتكب گناه خواهد شد. و اگر مؤمني با او معامله كند به او خيانت خواهد كرد. [2] .