امام موسي بن جعفر عليه السلام از پدر بزرگوارش نقل فرمود: كسي كه در منزلش وضوي كامل بگيرد و مويش را شانه كند و خود را معطر نمايد، سپس از خانه اش بدون عجله و با آرامش و وقار بيرون آيد و به طرف محل نماز برود، در حالي كه ميل به جماعت مسلمين دارد، قدمي از زمين برنمي دارد و



[ صفحه 40]



نمي گذارد مگر اين كه يك حسنه برايش نوشته شود و يك گناه از او محو گردد و يك درجه به خداوند نزديك شود، تا زماني كه داخل مسجد شود. تا اين كه فرمود: سپس نماز را با امام جماعت شروع كند، از طرف خدا مغفرت و بهشت بر او واجب مي شود، قبل از اين كه امام سلام نماز را بدهد. [1] .