شيخ حسن بن مثله جمكراني مي گويد: «من شب سه شنبه هفدهم ماه مبارك رمضان سال 393 و به قولي 373 در خانه ي خود خوابيده بودم، كه ناگاه جماعتي از مردم به در خانه ي من آمدند و مرا از خواب بيدار كردند و گفتند برخيز و طلب مهدي عليه السلام را اجابت كن كه تو را مي خواند. آنها مرا به محلي كه اكنون «مسجد جمكران» است آوردند. نگاه كردم، تختي ديدم كه فرشي نيكو بر آن تخت گسترده شده و جوان سي ساله اي بر آن تخت تكيه بر بالش كرده



[ صفحه 150]



و پيري هم پيش او نشسته است. آن پير، حضرت خضر عليه السلام بود، پس آن پير مرا بنشاند. حضرت مهدي - ارواحنا فداه - مرا به نام خواند و فرمود: برو به حسن مسلم، كه در اين زمين كشاورزي مي كند، بگو كه اين زمين شريفي است و حق تعالي آن را از زمينهاي ديگر برگزيده و ديگر نبايد در آن كشاورزي نمايند. حسن مثله گفت: سيدي و مولاي! لازم است كه من دليل و نشانه اي داشته باشم و الا مردم حرف مرا قبول نمي كنند. آقا فرمودند: برو و آن رسالت را انجام ده، ما خود نشانه هايي بر آن قرار مي دهيم. پيش سيد ابوالحسن برو و بگو، حسن مسلم را احضار كند و سود چند ساله را كه از زمين به دست آورده است وصول كند و با آن پول، مسجد را بنا كنند و به مردم بگو به اين مكان رغبت كنند و آن را عزيز دارند و چهار ركعت نماز در آن گزارند:

- دو ركعت اول به نيت نماز تحيت مسجد است، كه در هر ركعت آن يك مرتبه سوره ي حمد و هفت مرتبه سوره ي توحيد خوانده مي شود و در حالت ركوع و سجود هم هفت مرتبه ذكر را تكرار كنند.

- دو ركعت دوم، به نيت نماز امام صاحب الزمان (عج) خوانده مي شود. بدين صورت كه سوره ي حمد را شروع مي كنيم و چون به آيه ي «اياك نعبد و اياك نستعين» مي رسيم، اين آيه ي شريفه را صد مرتبه تكرار مي كنيم و بعد از آن بقيه ي سوره حمد را مي خوانيم. ذكر ركوع را هفت مرتبه پشت سر هم تكرار مي كنيم و ذكر هر كدام از سجده ها نيز هفت مرتبه است. ركعت دوم نيز به همين گونه است. چون نماز به پايان برسد و سلام داده شود، يك بار گفته مي شود «لا اله الا الله» و به دنبال آن، تسبيحات حضرت زهرا عليهاالسلام خوانده شود و بعد از آن به سجده رفته و صد بار مي گوييم: «اللهم صل علي محمد و آل محمد».



[ صفحه 151]



آن گاه امام مهدي (عج) فرمودند: «هر كه اين دو ركعت نماز (نماز امام صاحب الزمان) را در اين مكان (مسجد مقدس جمكران) بخواند، مانند آن است كه دو ركعت نماز در كعبه خوانده باشد. [1] .