روايت است كه اگر گرفتاري و اندوهي براي حضرت سجاد عليه السلام پيش مي آمد، تميزترين جامه هايش را مي پوشيد و وضو مي ساخت و به بام مي رفت و چهار ركعت نماز مي خواند. در ركعت اول حمد و سوره ي زلزلت، و در ركعت دوم حمد و سوره ي نصر، و در ركعت سوم حمد و سوره ي كافرون، و در ركعت چهارم حمد و توحيد را مي خواند، بعد سر به آسمان برمي داشت و مي فرمود:

اللهم اني اسألك باسمائك التي اذ دعيت بها علي مغالق ابواب السماء للفتح انفتحت،



[ صفحه 113]



و اذا دعيت بها علي مضائق الارضين للفرج انفرجت و اسألك باسمائك التي اذ دعيت بها علي ابواب العسر لليسر تيسرت، و اسألك باسمائك التي اذ دعيت بها علي القبور للنشور، صل علي محمد و آل محمد و اقلبني بقضاء حاجتي.

«خداوندا! تو را قسم مي دهم به اسمائي كه اگر بر درهاي بسته آسمان بخواني باز مي شود، و اگر براي گشاده شدن تنگي هاي زمين ها بخواني، گشاده مي گردد، و به اسماء تو كه اگر براي مشكلات بخواني آسان گردد و به اسمائي كه اگر بر قبرها بخواني برانگيخته مي شوند. بر محمد و آل او درود فرست و مرا حاجت روا بازگردان.»

حضرت زين العابدين عليه السلام فرمود: «به خدا سوگند، هيچ كس پس از اين عمل قدم برنمي دارد، مگر آن كه حاجت او روا مي گردد، انشاء الله تعالي». [1] .