امام باقر عليه السلام فرمود:

وقتي به نماز مي ايستاد، رنگ صورتش تغيير مي كرد و مانند يك بنده ي ذليل در برابر خدا مي ايستاد، اعضاي بدنش از ترس مي لرزيد، و نمازش هميشه نماز وداع بود، آنچنان كه گويا بعد از آن نمازي نخواهد خواند. [1] .