بعد از اين كه حر بن يزيد رياحي، جلو امام حسين عليه السلام را گرفت و در جايي نگاه داشت، وقت نماز رسيد. امام عليه السلام خواست با يارانش نماز بخواند، حجاب بن مسروق جعفي اذان ظهر را گفت. امام قبل از نماز بين دو لشكر ايستاد رو به سپاه حر كرد و اتمام حجت نمود و خطبه اي خواند. پس از اتمام



[ صفحه 98]



خطبه و خواندن اذان ظهر، امام به حر فرمود: شما با اصحابت نماز بخوان و من هم با اصحاب خود. حر گفت: نه شما نماز بخوان و ما پشت سر شما نماز مي خوانيم، هر دو سپاه به امام حسين عليه السلام اقتدا كردند و نماز ظهر را خواندند. [1] و نتيجه اين نماز رستگاري حر و بازگشتش به سوي امام بود.