اقامه ي نماز اشاره به اين است كه نه تنها خودشان نماز مي خوانند بلكه كاري مي كنند كه اين رابطه ي محكم با پروردگار همچنان و در همه جا برپا باشد. در زيارت نامه ي امام حسين عليه السلام مي خوانيم.

اشهد انك قد اقمت الصلوة و آتيت الزكوة؛ گواهي مي دهم كه با كشته شدنت نماز را برپا كردي.»

و در زيارت مخصوص آن حضرت آمده است كه سلام بر تو اي فرزند گرامي پيامبر! گواهي مي دهم كه تو نماز را آن چنان كه حقيقت آن مي باشد به پا داشتي و زكات را پرداختي و به حق و حقيقت فراخواندي و از تباهي و ناپسندي ها نهي كردي و قرآن را چنانكه بايد تلاوت نمودي و در راه خدا چنانكه شايسته بود جهاد كردي [1] .

او به راستي نماز را به صورت بي نظيري به پا داشت، به گونه اي كه مخصوص او بود و نه ديگري.