حضرت فاطمه عليهاالسلام چند دانه خرما به سلمان داده و فرمود: اين رطب ها از نخلي است كه خداوند در بهشت براي من نشانده. آن هم بر اثر دعايي كه پدرم به من آموخت و هر صبح و شام بر آن مواظبت دارم.

سلمان مي گويد: از او درخواست كردم كه اين دعا را به من هم بياموزد.

فرمود: اگر مي خواهي خدا را ملاقات كني در حالي كه از تو راضي باشد و اگر مي خواهي تا زنده هستي درد تب تو را فرانگيرد، بر اين دعا مداومت كن:

«بسم الله الرحمن الرحيم بسم الله النور، بسم الله نور النور، بسم الله نور علي نور، بسم الله الذي هو مدبر الامور، بسم الله الذي خلق النور من النور، الحمد لله الذي خلق النور من النور، و انزل النور علي الطور في كتاب مسطور، في رق منشور،



[ صفحه 73]



بقدر مقدور، علي نبي محبور، الحمد لله الذي هو بالعز مذكور، و بالفخر مشهور، و علي السراء و الضراء مشكور، و صلي الله علي سيدنا محمد و آله الطاهرين».

سلمان مي گويد: از روزي كه اين دعا را تعليم گرفتم، بيشتر از هزار كس از اهل مدينه و مكه را تعليم دادم و هر كس كه تب او را فرامي گرفت چون اين دعا را مي خواند، به امر خداي سبحان تب از او دور مي گشت. [1] .