رابعه ي شاميه همسر احمد بن ابي الحواري است، فضيلت و كرامت اين بانو قابل انكار نبود، همسرش مي گفت: وقتي سفره غذا گسترده مي شد، رابعه به من مي گفت: بخور «فانها ما نضجت الا بالتسبيح» اين غذا با تسبيح پخته شده است.

بايد ديد كه منظور از اين جمله چيست؟ آيا منظور اين است كه به هنگام آشپزي تسبيح مي گفته است - نظير سخني كه درباره ي بعضي از مراجع تقليد آمده است كه مادرش مي گفته: او را شير نداده ام مگر به نام خدا - يعني هنگام پختن غذا من سبحان الله مي گفتم، يا اين كه منظور اين است كه اين غذا با تسبيح درست شده و ايجاد شده است، و اصولاً، آيا غذا با تسبيح درست مي شود؟ يعني اگر كسي «سبحان الله» بگويد غذا حاضر مي شود؟

در سوره مباركه يونس، چگونگي تناول غذا توسط بهشتيان چنين آمده است:

«دعويهم فيها سبحانك اللهم و تحيتهم فيها سلام و آخر دعويهم ان الحمدلله رب العالمين» [1] .