محمد بن علي حلبي روز جمعه خدمت حضرت امام صادق عليه السلام شرفياب شد و سؤال كرد: مي خواهم مرا عملي تعليم فرمايي كه بهترين اعمال باشد در اين روز!

حضرت فرمود: «من نمي دانم كسي را كه بزرگ تر باشد نزد رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم از حضرت فاطمه عليها السلام و نمي دانم چيزي را افضل از آنچه تعليم كرد پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم به فاطمه عليها السلام كه فرمود: هر كه صبح كند در روز جمعه، سپس غسل كند و قدم ها را بگستراند و چهار ركعت نماز كند، به دو سلام و بخواند در ركعت اول بعد از حمد، توحيد پنجاه مرتبه و در ركعت دوم بعد از حمد، و العاديات پنجاه مرتبه و در ركعت سوم بعد از حمد، اذا زلزلت پنجاه مرتبه و در ركعت چهارم بعد از حمد، اذا جاء نصرالله پنجاه مرتبه و اين سوره ي نصر است و آخر سوره اي است كه نازل شده و چون از نماز فارغ شود اين دعا را



[ صفحه 107]



بخواند: «الهي و سيدي! من تهيأ او تعبي او اعد او استعدلو فادة مخلوق رجاء رفده و فوائده و نائله و فواضله و جوائزه، فاليك يا الهي! كانت تهيئتي و تعبيتي و اعدادي و استعدادي رجاء فوائدك و معروفك و نائلك و جوائزك، فلا تخيبني من ذلك يا من لا تخيب عليه مسئلة السائل و لا تنقصه عطية نآئل؛ فاني لم آتك بعمل صالح قدمته و لا شفاعة مخلوق رجوته، اتقرب اليك بشفاعة محمد و اهل بيته صلواتك عليه و عليهم، اتيتك ارجو عظيم عفوك الذي وعدت به علي الخطائين عند عكوفهم علي المحارم فلم يمنعك طول عكوفهم علي المحارم ان جدت عليهم بالمغفرة و انت سيدي العواد بالنعمات و انا العواد بالخطآء، اسئلك بحق محمد و آله الطاهرين ان تغفر لي ذنبي العظيم؛ فانه لا يغفر العظيم الا العظيم، يا عظيم يا عظيم يا عظيم يا عظيم يا عظيم يا عظيم يا عظيم.» [1] .