فاطمه زهرا عليها السلام «سيدة الحرائر و كريمه الاطياب و الانسان» بود؛ يعني آن حضرت، سرور آزاد زنان عالم بود.

اين لقب را در اثر بندگي خالص و كنيزه مخصوص در راه



[ صفحه 90]



پروردگار به دست آورده بود و از اين جهت بر تمامي زنان عالم سيادت و شرف يافت [1] .