از حضرت صادق عليه السلام سؤال كردند كه: چرا فاطمه عليها السلام را زهرا گويند؟

فرمود: «براي آن كه در اول روز براي حضرت علي بن ابي طالب عليه السلام روشنايي مي داد و نور سفيدي از محراب عبادتش به خانه هاي مدينه مي تابيد كه ديوارهاي مدينه سفيد مي شد، مردم خدمت حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مشرف مي شدند و جهت را مي پرسيدند، حضرت مي فرمود: «اين نور محراب عبادت زهرا است.»

حضرت امير چون مي آمد مي ديد:

«انها قاعدة في محرابها تصلي و النور ساطع من محرابها و وجها؛ حضرت زهرا عليها السلام در محراب عبادت مشغول نماز است، در حالي كه نور از محراب و چهره اش ساطع است.»



[ صفحه 85]



چون ظهر مي شد نور زردي ساطع مي شد كه ديوارهاي مدينه زرد مي شد، چون غروب مي شد نور سرخي مي ديدند كه ديوارها تمام سرخ مي شد، به همان طريق مردم مدينه مي آمدند و سؤال مي كردند، پس مي دانستند آن نور زرد و سرخ از جبين حضرت صديقه طاهره عليها السلام است و در حديث معتبر است كه: آن انوار ساطعه لامعه، جميعاً به جناب سيدالشهداء عليه السلام منتقل شد و در ائمه طاهرين عليهم السلام قرار گرفت. [1] .