آري! فاطمه عليها السلام به تمامي عاشق و شيداي خداي خويش است و او را با همه ي ذرات وجودش مي پرستد و لذا أعبد الناس مي گردد.

سؤالي كه وجود دارد اين است كه چرا فاطمه عليها السلام به اين مقام مي رسد؟

نگارنده را نظر بر اين است كه در تحقيق شخصيت هر فرد انساني، امور ذيل تأثيري انكارناپذير دارند:

1- امور تكويني

2- شخصيت و افكار پدر و مادر در زمان نطفه ي فرزند و روحيه ي آنها.

3- روح و رفتار مادر در دوران بارداري.

4- تربيت

5- انتخاب شخصي

از جهت تكويني، در عالم ذر، نور فاطمه عليها السلام از نور پدر و از شجره ي طوبي و نطفه ي او از ميوه هاي درختان بهشتي كه خداوند متعال



[ صفحه 82]



آنها را توسط جبرييل براي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم تحفه فرستاده است.

از جهت امور غير تكويني، نيز ضرورت ندارد كه سخني به درازا گفته شود، فقط همين مقدار كافي است كه بگويم:

فاطمه عليها السلام دختر خديجه عليها السلام و محمد صلي الله عليه و آله و سلم است، خديجه عليها السلام كه يكي از «چهار زن برتر در جهان» است و خداوند به او مباهات مي نمايد، و محمد صلي الله عليه و آله و سلم كه برترين پيامبر الهي و خاتم ايشان است، و فاطمه عليها السلام در دامان چنين پدر و مادري پاي بر عرصه گيتي مي گذارد و پرورش مي يابد.

او از همان روز اول كه چشمش گشوده مي شود و گوشش شنوا مي گردد و عرفان پدر مادرش را مي بيند و در هر روز و شب عبادت خالصانه و تضرع آنها را به درگاه ربوبي مشاهده مي كند و پدر را مي بيند كه در ميان شب بر مي خيزد و ساعت هاي متمادي با خداي جهانيان به راز و نياز مي پردازد، و...

و هنگامي كه قوه ي درك اين كودك به كمال مي رسد، ادراك مي كند كه آنچه از پدر و مادر خود مي بيند و مي شنود و آنچه پيامبر به آن عمل مي كند و توصيه مي نمايد حق حقيقي است كه از عمق جان بر مي خيزد و در عمق دل ها نفوذ مي كند، پس جز آن را بر خود نمي پسندد و پاي در جاي پاي پدر مي نهد، و از اين روست كه فاطمه، فاطمه مي شود و لياقت آن را پيدا مي كند كه سيدة نساء العالمين من الأولين و الآخرين خوانده شود.

پس بنابر عوامل تكويني و تربيتي و خواست آگاهانه ي فاطمه



[ صفحه 83]



است كه او را شخصيتي متكامل و برخوردار از همه ي صفات عالي، از آن جمله: زهد، ورع، عرفان و عبادت به بار مي آورد و الگوي كساني مي سازد كه مي خواهند مقام واقعي انسانيت را بشناسند و چنان باشند [1] .