نماز در ايام قاعدگي از نظر شرع بر بانوان واجب نيست؛ ولي مستحب است كه در اين مدت، خود را تطهير كنند و سجاده ي خود را باز كنند و مشغول ذكر شوند و انجام اين كار دو اثر دارد:

يكي اين كه به بچه هاي خود درس نماز مي دهند زيرا اگر هفت روز نماز خوانده نشود، براي بچه ها سؤال مي شود كه چرا مادر نماز نمي خواند؟ براي رفع اين سؤال بانوان سعي كنند كه شبيه نماز را به جاي آورند.

دوم اين كه با انجام اين اعمال رابطه ي خود را با خداي سبحان قوي مي كنند؛ چرا كه نخواندن نماز براي مدتي باعث مي شود كه انجام نماز پس از اين دوره با مشكل و سختي همراه باشد، پس بانوان سعي كنند كه دائم الصلوة و دائم الذكر باشند؛ زيرا عبادت تعطيل بردار نيست.

در حديثي امام باقر عليه السلام مي فرمايد: «نماز بر زن در اوقات قاعدگي



[ صفحه 38]



واجب نيست؛ ولي مستحب است در وقت هر نماز وضو بگيرد و در مكان پاك بنشيند و به آن اندازه كه نمازش را طول مي دهد، به ذكر خداوند مانند: سبحان الله لا اله الا الله و الحمدلله؛ مشغول باشد؛ سپس برخيزد و به سراغ كارهايش برود.» [1] .