پس از وفات پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم هنگامي كه ابوبكر غاصبانه بر تخت حكومت نشست، حضرت زهرا عليها السلام به مسجد رفتند و خطبه فدكيه را شرح فرمودند كه قسمتي از آن در ذيل آمده است:

«خداوند متعال ايمان را براي تطهير از شرك و بت پرستي قرار داده و نماز را براي تنزيه از كبر و منيت و زكات را براي تزكيه ي نفس و زيادي در روزي و روزه را براي حصول اخلاص استوار داشته و حج بيت الله را براي اعلاي دين و استحكام آن وضع نمود و عدل را براي تأليف قلوب و طاعت ما خانواده ي پيغمبر را براي انتظام ملت و امامت ما اهل بيت را براي ايمني از اختلاف و جدايي و جهاد را براي ارجمندي اسلام و صبر را براي عون استجاب اجر و امر به معروف را براي مصالح عامه مردم و نيكي به والدين را براي دوري از غضب



[ صفحه 14]



خداوند و صله ي ارحام و پيوستگي با نزديكان را براي زياد شدن عدد و قصاص را براي حفظ خون هاي مردم و وفاي به نذر را براي رسيدن به مغفرت و تمام پيمودن كيل و وزن را براي حفظ اموال از نقص و كمي و نهي از شرب خمر را براي دوري از رجس و پليدي و اجتناب از قذف را براي دوري از لعنت و ترك سرقت و دزدي را براي حصول عفت و شرك را حرام فرموده، براي آنكه بندگان اعمال خود را خالص كنند، براي خداوند به ربوبيت او.

پس اي مردم! از خداي خويش بترسيد و تقوي را آن طور كه سزاوار است شعار خود نماييد و كاري كنيد كه از دنيا به در نرويد، مگر آن كه مسلمان باشيد و در آنچه خداوند به شما امر فرمود و يا از آن نهي نموده اطاعت كنيد و فرمانبردار باشيد، «همانا كه علما و دانشمندان از خداوند ترسان اند و بس.» [1] .