مَن أحَبَّ القُرآنَ فَليُحِبَّ المَساجِدَ ، فَإِنَّها أفنِيَةُ اللّه وأبنِيَتُهُ ، أذِنَ في رَفعِها وبارَكَ فيها ، مَيمونَةٌ مَيمونٌ أهلُها ، مُزَيَّنَةٌ مُزَيَّنٌ أهلُها ، مَحفوظَةٌ مَحفوظٌ أهلُها، هُم في صَلاتِهِم وَاللّه في حَوائِجِهِم ، هُم في مَساجِدِهِم وَاللّه مِن وَرائِهِم .

هر كس قرآن را دوست دارد ، مسجدها را نيز دوست بدارد ؛ زيرا مساجد ، آستان هاي خدا و بناهاي او [جهت بار يافتن به پيشگاهش] هستند . بر افراشتنشان را رخصت داده و مباركشان گردانده است . مسجدها ، خود و اهلشان با بركت اند ، خود و اهلشان آراسته اند ، و نيز آنها و اهلشان در امان اند . مسجديان در پيِ نماز خويش اند و خداوند ، در پيِ [بر آوردن] نيازشان . آنان ، در مسجدهايشان اند و خداوند ، پشتيبانشان است .