امام علي عليه السّلام فرمودند:
و اذا قمت في صلاتك للناس ، فلا تكونن منفرا و لا مضيعا فان في الناس من به العلة و له الحاجة؛
و هنگامي كه به نمازجماعت براي مردم مي ايستي بايد نمازت نه نفرت آور و نه تضييع كننده باشد (نه آن قدر آن را طول بده كه موجب تنفر مأمومين شودو نه آن قدر سريع كه نماز را ضايع كني ) چرا كه در بين مردمي كه با تو به نماز ايستاده اند، هم بيمار وجوددارد و هم افراد حاجتمند هست .
نهج البلاغه ، نامه 52