1- زماني كه مأموم نيت مي كند بايد امام را معين نمايد، ولي دانستن اسم او لازم نيست، مثلا اگر نيت كند اقتدا مي كنم به امام حاضر، نمازش صحيح است.
2- مأموم بايد غير از حمد و سوره همه چيز نماز را خودش بخواند ولي اگر ركعت اول يا دوم او، ركعت سوم يا چهارم امام باشد بايد حمد و سوره را بخواند.
3- اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح و مغرب و عشا صداي حمد و سوره امام را بشنود اگر چه كلمات را هم تشخيص ندهد، نبايد حمد و سوره را بخواند ولي اگر صداي امام را نشنود، مستحب است حمد و سوره را بخواند ولي آهسته و چنانچه سهوا بلند بخواند اشكال ندارد.
4- اگر مأموم بعضي از كلمات حمد و سوره امام را بشنود، احتياط واجب آن است كه حمد و سوره را نخواند.
5- اگر مأموم سهوا حمد و سوره بخواند يا خيال كند صدايي را كه مي شنود صداي امام نيست و حمد و سوره بخواند و بعد بفهمد صداي امام بوده نمازش صحيح است.
6- اگر شك كند كه صداي امام را مي شنود يا نه، يا صدايي بشنود و نداند صداي امام است يا صداي كس ديگر، مي تواند حمد و سوره بخواند.
7- مأموم نبايد تكبيرة الاحرام را پيش از امام بگويد بلكه احتياط واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده، تكبير نگويد.
8- اگر مأموم پيش از امام عمداً هم سلام دهد نمازش صحيح است.
9- اگر مأموم غير از تكبيرة الاحرام و سلام چيزهاي ديگر نماز را پيش از امام بگويد اشكال ندارد ولي اگر آنها را بشنود يا بداند امام چه وقت مي گويد، احتياط مستحب آن است كه پيش از امام نگويد.
10- مأموم بايد غير از آنچه در نماز خوانده مي شود كارهاي ديگر آن مانند ركوع و سجود را با امام يا كمي بعد از امام به جا آورد و اگر عمداً پيش از امام يا مدتي بعد از امام انجام دهد، معصيت كرده ولي نمازش صحيح است.
11- اگر مأموم سهواً پيش از امام سر از ركوع بردارد، چنانچه امام در ركوع باشد بايد به ركوع برگردد و با امام سر بردارد و در اين صورت زياد شدن ركوع كه ركن است نماز را باطل نمي كند ولي اگر به ركوع برگردد و پيش از آن كه به ركوع برسد،امام سر بردارد نمازش باطل است.
12- اگر مأموم اشتباها سر بردارد و ببيند امام در سجده است بايد به سجده برگردد و چنانچه در هر دو سجده اين اتفاق بيافتد براي زياد شدن دو سجده كه ركن است نماز باطل نمي شود.
13- مأمومي كه اشتباهاً پيش از امام سر از سجده برداشته هرگاه به سجده برگردد، و هنوز به سجده نرسيده امام سر بردارد، نمازش صحيح است ولي اگر در هر دو سجده اين اتفاق بيافتد، نماز باطل است.
14- اگر مأموم اشتباهاً سر از ركوع يا سجده بردارد و سهواً يا به خيال اين كه به امام نمي رسد به ركوع يا سجده نرود نمازش صحيح است.
15- اگر مأموم سر از سجده بردارد و ببيند امام در سجده است چنانچه به خيال اين كه سجده اول امام است، به قصد اين كه با امام سجده كند به سجده رود و بفهمد سجده دوم امام بوده بايد بنابر احتياط نماز را تمام كند و نمازش را اعاده كند.
- اگر به خيال اين كه سجده دوم است به سجده رود و بفهمد سجده اول امام بوده احتياط آن است كه نماز را فرادا تمام كند؛ اگر چه مي تواند از امام پيروي كند و همراه او نماز را تمام كند.
16- اگر مأموم سهوا پيش از امام به ركوع رود، طوري كه اگر سر بردارد به مقداري از قرائت امام مي رسد، چنانچه سر بردارد و با امام به ركوع رود نمازش صحيح است.
17- اگر سهواً پيش از امام به ركوع رود و طوري باشد كه اگر برگردد به چيزي از قرائت امام نمي رسد، واجب است سر بردارد و با امام نماز را تمام كند و نمازش صحيح است و اگر سر برندارد تا امام برسد باز هم نمازش صحيح است.
18- اگر سهواً پيش از امام به سجده رود، واجب است كه سر بردارد و با امام همراه شود و نمازش صحيح است و اگر سر برنداشت باز هم نمازش صحيح است .
19- اگر امام در ركعتي كه قنوت ندارد اشتباهاً قنوت بخواند يا در ركعتي كه تشهد ندارد اشتباهاً مشغول خواندن تشهد شود مأموم نبايد قنوت و تشهد را بخواند ولي نمي تواند پيش از امام هم به ركوع رود، يا پيش از ايستادن امام بايستد بلكه بايد صبر كند تا قنوت و تشهد امام تمام شود و بقيه نماز را با او بخواند.

توضيح المسائل مراجع(فتاواي 12 مرجع)، ج1، ص822.