3- شكهاى صحيح


در نه صورت، اگر در شماره ركعتهاي نماز چهار ركعتي، شك كند، بايد فوراً فكر كند؛ پس اگر يقين يا گمان به يك طرفِ شك پيدا كرد، همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند و گر نه به دستورهائي كه گفته مي شود، عمل نمايد.
اول ـ شك بين دو و سه: نمازگزار بعد از سر برداشتن از سجده دوم شك كند دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا را بر سه ركعت گذاشته و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند، و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد.
دوم ـ شك بين دو و چهار: نمازگزار بعد از سر برداشتن از سجده دوم شك كند كه دو ركعت خوانده يا چهار ركعت، بايد بنا را بر چهار ركعت گذاشته و نماز را تمام كند و بعد از نماز، دو ركعت نماز احتياط ايستاده بجا آورد.
سوم ـ شك بين دو، سه و چهار: نمازگزار بعد از سر برداشتن از سجده دوم،شك كند دو،سه يا چهار ركعت خوانده، بايد بنا را بر چهار ركعت گذاشته، و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته بجا آورد.
چهارم ـ شك بين سه و چهار: نمازگزار در هر جاي نماز باشد، بايد بنا را بر چهار ركعت گذاشته و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد.
پنجم ـ شك بين چهار و پنج: نمازگزار ايستاده بايد بنشيند، نماز را تمام كند سپس يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد.
ششم ـ شك بين چهار و پنج: نمازگزار بعد از سر برداشتن از سجده دوم، شك كند چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت، بايد بنا را بر چهار ركعت گذاشته و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجده سهو بجا آورد.
هفتم ـ شك بين سه و پنج: نمازگزار ايستاده بايد بنشيند، نماز را تمام كند، سپس دو ركعت نماز احتياط ايستاده بجا آورد.
هشتم ـ شك بين سه و چهار و پنج: نمازگزار ايستاده بايد بنشيند، نماز را تمام كند، سپس دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته بجا آورد.
نهم ـ شك بين پنج و شش: نمازگزار ايستاده بايد بنشيند، نماز را تمام كند، سپس دو سجده سهو بجا آورد.

توضيح المسائل مراجع(فتاواي 12 مرجع)، ج1، ص673.

بازگشت