مستحبات قنوت


1- گفتن تكبير قبل از قنوت و بالا آوردن دست ها هنگام گفتن تكبير
2- خواندن قنوت پيش از ركوع در نماز وتر با وجود يك ركعتي بودن
3- بلند كردن دستها تا مقابل صورت هنگام قنوت
4- چسباندن انگشتان به يكديگر به جز انگشت ابهام(انگشت شست)
5- پهلوي هم و متصل قرار دادن كف هر دو دست به يكديگر
6- نگاه كردن، به كف دست هنگام قنوت
7- قضا كردن قنوت فراموش شده
- اگر نمازگزار پيش از آن كه به اندازه ركوع خم شود به خاطر آورد، مستحب است كه بايستد و قنوت را بخواند.
- اگر نمازگزار در ركوع، به خاطر آورد كه قنوت را نخوانده، بعد از ركوع قضا كند.
- اگر نمازگزار در سجده، به خاطر آورد كه قنوت را نخوانده، مستحب است كه بعد از سلام نماز، قنوت را قضا كند.
8- پيروي مأموم از امام در قنوت؛ اگر چه مأموم به جماعت نرسيده باشد (و ركعت دوم امام، ركعت اول مأموم باشد)
9- طول دادن قنوت، به خصوص در نماز وتر، چون طول دادن دعا در نماز از طول دادن قرائت بهتر است.
10- بلند خواندن قنوت؛ چه نماز جهريه باشد (يعني نمازهايي كه بايد بلند خوانده شود) و چه اخفائيه (يعني نمازهايي كه بايد آهسته خوانده شود) چه امام جماعت باشد و چه مأموم، البته مأموم بايد طوري بخواند كه صدايش را امام نشنود.
11- خواندن دعاهايي كه از ائمه معصومين وارد شده، خصوصاً خواندن كلمات فرج. مانند:
«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين »
البته بهتر است بعد از كلمات فرج گفته شود:
«اللَّهُمَ اغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ عَافِنَا وَ اعْفُ عَنَّا فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ»
12- ذكر صلوات پيش از شروع قنوت و پس از پايان آن
همچنين طلب مغفرت و حاجت بين دو صلوات؛ زيرا در روايت وارد شده كه خداوند متعال صلوات و دعاي بر محمد و آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم را حتماً قبول مي كند و از رحمت خداوند بعيد است كه دعاي اول و آخر را قبول كند و درخواست وسط را رد نمايد.
13- خواندن هر ذكر و دعايي و با هر زباني در قنوت

توضيح المسائل مراجع(فتاواي 12 مرجع)، ج1، ص626.

بازگشت