لباس نمازگزار شش شرط دارد
1- لباس پاك باشد. بهتر است نمازگزار براي نماز بهترين و تميزترين لباس خود را بپوشد.
2- لباس مُباح باشد. يعني لباسي كه مي پوشد از خودش باشد و در صورتي كه مال ديگري است، با اجازه و رضايت صاحبش باشد.
3- لباس از اجزاي مُردار نباشد. لباس نمازگزار نبايد از اجزاء حيوان مرده اي كه خون جهنده دارد باشد، بلكه احتياط واجب آن است كه از اجزاي حيوانهاي مرده ديگر كه خون جهنده ندارند (مانند ماهي و مار) نيز اجتناب كند.
4- لباس از حيوان حرام گوشت نباشد حتي اگر موي آن حيوان نيز همراه نمازگزار باشد نماز را باطل مي كند.(آب دهان، بيني و موي گربه)
5و6- اگر نمازگزار مرد است، لباس او از ابريشم خالص و طلاباف نباشد.
- زينت كردن به طلا، ( زنجير، انگشتر و ساعت مچي) براي مرد حرام و نماز با آن باطل است.
- پوشيدن لباس ابريشم در غير نماز هم براي مرد حرام است.
- با لباسهاي چرمي كه از بازار مسلمانان تهيّه مي شود مي توان نماز خواند هرچند شك داشته باشد كه از حيواني است كه ذبح شرعي شده يا نه.
امّا اگر يقين داشته باشد كه چرم از ممالك غير اسلامي و يا از يك فروشنده غير مذهبي تهيه شده؛ نماز با آن جايز نيست؛ ولي اگر نداند چرم از بلاد اسلامي يا غيراسلامي و يا چرم طبيعي يا مصنوعي است؛ اشكالي ندارد.

توضيح المسائل مراجع(فتاواي 12 مرجع)، ج1، ص468.