مراتب پاكي


تا وقتي كه انسان در عالم طبيعت است، تحت تصرفات نيروهاي الهي و نيروهاي شيطاني مي باشد. انسان در ابتداي تولد داراي نورانيت و سلامت فطري الهي است؛ چرا كه در آن زمان گرايش هاي الهي بر گرايش هاي شيطاني غلبه دارد. در آيات و روايات نيز به اين حقيقت اشاره شده است. (1)
اگر انسان تا آخر بر ابليس غلبه كند، تمام وجودش نور شده، به كسي جز خدا توجه نخواهد كرد؛ اما اگر فطرت به آلودگي هاي ظاهري و باطني مبتلا شد، به ميزان اين آلودگي از خداوند دور مي شود تا جايي كه نور فطرت به كلي خاموش شده و وجود انسان يكسره تحت سيطره ي شيطان در مي آيد. چنين كسي بدبخت و شقي مطلق است و هيچ گاه روي سعادت را نمي بيند. بين اين دو مرتبه، مراتب فراواني است كه جز خدا آن را نمي داند. البته بايد دانست كه فطرت آلوده را مي توان پاك كرد. تا وقتي كه انسان در اين دنيا است، مي تواند از سيطره ي شيطان خارج شود. حقيقت مبارزه با نفس هم همين است؛ مبارزه اي كه رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم آن را از جنگ با دشمنان خدا برتر مي داند. (2)
اولين مرتبه ي طهارت عمل كردن به دستورات الهي و دومين مرتبه ي آن آراسته شدن به فضائل اخلاقي است. مرتبه ي سوم طهارت قلبي است. طهارت قلبي تسليم كردن قلب به خدا است. پس از اين تسليم است كه قلب نوراني شده و خود از عالم نور و درجات نور الهي مي شود. چنين قلبي اعضا و جوارح را هم نوراني مي كند. در اين حال بنده از ميان مي رود و هر چه هست و آشكار است مظاهر خدايي است. وقتي بنده به چنين حالتي رسيد، به طمأنينه و آرامش دست پيدا مي كند و تمام عالم، محبوب او شده، لياقت ورود به محضر انس الهي را مي يابد. (3)

پاورقي

1- از جمله ي آيه ي شريفه ي: (فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتيِ فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها)، سوره مباركه روم، آيه 30؛ و نيز ر.ك: بحارالانوار، ج 3، ص 276، ح 1 و ج 64، ص 130؛ التوحيد، ص 328، باب 53.
2- بحارالانوار، ج 67، ص 65، ح 7 و ج 19، ص 182، ح 31.
3- ادب پرواز، برگرفته از كتاب آداب الصلوة امام خميني (س)، محسن عباسي ولدي، ص41-43.

بازگشت