آثار اخلاص


اخلاص، آثار ارزنده اي در سعادت انسان دارد كه برخي از آنها به شرح زير است:

الف - تقرب به خدا
حضرت علي عليه السلام در اين باره فرمود:
«تقرب العبد الي الله سبحانه باخلاص نيته؛ (1)
نزديك شدن بنده به خداي سبحان به سبب خالص كردن نيت اوست.»

ب - امدادهاي الهي
اثر ديگر رعايت اخلاص، ياري، پشتيباني و امدادهاي الهي در زندگي فرد مخلص است. حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام فرمود:
«من اصعد الي الله خالص عبادته، احبط الله اليه افضل مصلحته؛ (2)
كسي كه عبادت خالصانه اش را به سوي خدا بالا بفرستد، خداوند بهترين مصلحتش را به سوي او فروخواهد فرستاد».

ج - بصيرت و حكمت
از ديگر آثار رعايت اخلاص، اعطاي روشن بيني، بصيرت، حكمت و معيار شناسايي حق و باطل از جانب خدا به فرد مخلص است، به گونه اي كه اين اثر در تمام برخوردهاي او به روشني ديده مي شود. چنانچه رسول خدا فرمود:
«ما أخلص عبد لله عزوجل أربعين صباحا الا جرت ينابيع الحكمه من قلبه علي لسانه؛ (3)
هيچ بنده اي براي خدا چهل روز اخلاص نورزيد، مگر اينكه چشمه هاي حكمت از قلب او، بر زبانش جاري گرديد.»
همچنين حضرت علي عليه السلام فرمود: «عند تحقيق الاخلاص تستنير البصاير» يعني «هنگام محقق شدن اخلاص، ديدگاهها نوراني مي شوند».

د - پيروزي و موفقيت
موفقيت در كارها، يكي ديگر از آثار اخلاص است. علي عليه السلام در اين باره فرمود:
«في اخلاص النيات نجاح الامور؛ (4)
موفقيت در كارها، به خالص كردن نيتهاست».

ه - هيبت و شوكت
انسان مخلص بر اثر رعايت اخلاص، چنان هيبتي به دست مي آورد كه حتي همه جنبندگان، حيوانات وحشي و پرندگان نيز از هيبت و شوكت او مي هراسند، چنانچه امام صادق در اين باره فرمود:
«ان المؤمن ليخشع له كل شي ء و يهابه كل شي ء ثم قال: اذا كان مخلصا لله أخاف الله منه كل شي ء حتي هو ام الأرض و سباعها و طير السماء؛ (5)
همانا همه چيز براي مؤمن خشوع مي كند و او را بزرگ و باشكوه مي دارد. سپس فرمود: هرگاه مؤمن، مخلص خدا شد خداوند همه چيز را از او مي ترساند حتي جنبندگان و درندگان زمين و پرندگان آسمان را».
خداي تعالي در حديث قدسي فرمود:
«الاخلاص سر من أسراري استودعته قلب من أحببت من عبادي؛ (6)
اخلاص، سري از اسرار من است كه در دل بندگان محبوب خويش به امانت نهاده ام.» (7)

پاورقي

1- غررالحكم، ص 93.
2- بحارالانوار، ج 67، ص 249.
3- بحارالانوار، ج 67، ص 242.
4- غررالحكم، ص 93.
5- بحارالانوار، ج 64، ص 305.
6- بحارالانوار، ج 67، ص 249.
7- نماز مصلح و معراج در غربت، يدالله صفري، ص90-92 .

بازگشت