تفسير روشن


سوره اخلاص
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ (3) وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ (4)
لغات
أَحَدٌ: يكتا و تنها باشد، از هر جهت ذاتي و عرضي.
الصَّمَدُ: مقصوديكه مورد توجّه است، براي موجودات.
كفو: نظير و همدوش است، اين كلمه خبر است از لم يكن، و اسم آن كلمه- أحد است و أصل تعبير باين صورت باشد كه- و لم يكن أحد له كفوا.
و بخاطر اينكه نظر بنفي كردن كفو باشد: مقدّم شده است.
ترجمه
ميفرمايد:
بگو او خداونديست تنها و يكتا- 1
خداوند مقصود و مورد توجّه است- 2
نزائيده است و زائيده نشده است- 3
و نبوده براي او نظيري و او تنهاست- 4 (1)

پاورقي

1- تفسير روشن، حسن مصطفوي، ج16، ص283، مركز نشر كتاب، تهران، 1380 ش، چاپ: اول.

بازگشت