جاذبه هاي معنوي در تبليغ پيامبر (ص)


پيامبر صلي الله عليه و آله در برخوردهايي كوتاه و گذرا دل و جان تازه مسلمانان را با اسلام پيوند مي زد؛ به گونه اي كه اولين آرزوي برخي از آنان مانند عبدالله ذوالبجادين پس از مسلمان شدن، شهادت در راه خدا بود. (1)
زيرا كار تبليغي آن حضرت در مسجد، سرشار از مايه هاي معنوي و روحاني بود. اين آميزه هاي الهي كساني را كه اندك زمينه اي براي هدايت داشتند، شيفته و شيداي اسلام مي نمود. بسياري از كساني كه براي آموختن قرآن و يا ديگر كارها به مسجد مي آمدند، با ديدن شيوه و روش پيامبر صلي الله عليه و آله، حقانيت و درستي اسلام را با فطرت خويش مي يافتند. برخي از آنان مانند جبير بن مطعم تنها با شنيدن آواي قرآن پيامبر صلي الله عليه و آله در مسجد هدايت مي شدند. (2)
عدي بن حاتم نيز يكي ديگر از كساني است كه پس از ملاقات با پيامبر صلي الله عليه و آله در مسجد، كاملا تحت تأثير برخوردهاي عاطفي و انساني وي قرار گرفت و مسلمان شد. (3)
عمير بن وهب، در پي تحريكات صفوان بن امية براي كشتن پيامبر صلي الله عليه و آله با شمشير زهرآلود از مكه به مسجد النبي آمد. ولي تحت تأثير نفوذ معنوي پيامبر صلي الله عليه و آله مسلمان شد و به مكه بازگشت. (4)
در حقيقت دامنه ي فعاليت هاي فرهنگي پيامبر صلي الله عليه و آله در مسجد، تنها به برگزاري مجالس سخنراني و تشكيل كلاس هاي آموزشي محدود نمي شد؛ بلكه جلوه هاي رفتاري پيامبر صلي الله عليه و آله بيش از هر چيز، مسجد را به كانون هدايت حق جويان، مبدل ساخته بود. (5)

پاورقي

1- ر.ك: محمد بن عمر واقدي، مغازي، ترجمه ي: محمود مهدوي، ص 772.
2- ر.ك: محمد بن عمر واقدي، مغازي، ترجمه ي: محمود مهدوي، ص 95.
3- ابن هشام، السيرة النبويه، ج 4، ص 227.
4- محمد بن عمر واقدي، مغازي، ترجمه ي محمود مهدوي، ص 92 - 95.
5- كوي دوست ، رحيم نوبهار، ص160-161.

بازگشت