فضيلت به جا آوردن نمازهاي پنج گانه بلكه هر نماز واجبي در مسجد افزون از آن است كه به شمارش آيد.
اصولا برگزار نمودن نماز واجب به صورت جماعت، خود فضيلتي والا به شمار مي رود. ولي بر پا نمودن نماز جماعت در مسجد، فضيلت آن را دوچندان مي كند. زيرا در اين صورت، پاداش حضور در مسجد با پاداش نماز جماعت با يكديگر جمع مي شود.
با اين حال، در روايات نسبت به برگزار نمودن نمازهاي واجب روزانه به صورت جماعت در مسجد تأكيد بيشتري به عمل آمده است. تا آن جا كه مي توان گفت: در زمينه ي حضور در مسجد براي هيچ عملي همچون به جا آوردن نمازهاي واجب پنج گانه تأكيد نشده است.
حضور در مسجد بدين منظور، گر چه واجب نيست؛ ولي خودداري از آن از سر بي اعتنايي، روا نيست. چنين رفتاري در حقيقت رويگرداني از سنت پاك پيامبر صلي الله عليه و آله است و باعث مي شود نمازهاي انسان در پيشگاه خداوند مورد قبول قرار نگيرد. (1)
مسلمانان به فرمان پيامبر خويش مأمورند تا نسبت به كسي كه براي انجام نمازهاي روزانه در مسجد حضور مي يابد، هر ظن و گمان خيري را داشته باشند؛ كه:
«من صلي الصلوات الخمس جماعة فظنوا به كل خير؛ (2)
كسي كه نمازهاي پنج گانه را به جماعت برگزار مي كند. هر گمان نيكي را نسبت به او داشته باشيد.»
صف هاي نماز واجبي كه به جماعت برگزار مي شود، همچون صفوف فرشتگان الهي است. يك ركعت نمازي اين چنين نزد خداوند، از چهل سال عبادت دوست داشتني تر است. (3)
روايتي از پيامبر صلي الله عليه و آله گوياي آن است كه:
«برگزاري نماز صبح در جماعت و پرداختن به ذكر و ياد خدا تا طلوع آفتاب موجب دستيابي به هفتاد درجه در بهشت برين است. به جاي آوردن نماز ظهر در جماعت، پنجاه درجه مقام و منزلت را در بهشت جاودان براي انسان به ارمغان مي آورد. پاداش كسي كه نماز ظهر و عصر را با جماعت، برگزار مي كند، پاداش هشت نفر از فرزندان حضرت اسماعيل عليه السلام است كه همگي خدمتگزار خانه ي خدا باشند. پاداش به جاي آوردن نماز مغرب در جماعت يك حج و يك عمره است كه در پيشگاه الهي مقبول افتد. آن كس كه نماز عشا را در جماعت برگزار كند، همچون كسي است كه در شب قدر به نماز و عبادت پرداخته باشد.» (4)
روايتي از امام صادق عليه السلام بيانگر آن است كه:
«به جاي آوردن نماز صبح و عشا در جماعت موجب مي شود تا انسان در ذمه و امان خداوند قرار گيرد. كسي كه نسبت به اين دو نماز ظلم كند، به خدا ظلم نموده و هر كس آن را خوار شمارد، خداي را خوار شمرده است.» (5)
حديث ديگري از پيامبر صلي الله عليه و آله گوياي آن است كه:
«هر كس نماز مغرب و عشا و صبح را در مسجد و جماعت به جاي آرد، همچون كسي است كه تمامي شب را (به عبادت) احيا نموده باشد.» (6)
با آن كه در مسجد مي توان كارهاي عبادي و فرهنگي گوناگوني را انجام داد؛ ولي شايسته است متوليان مسجد به گونه اي برنامه ريزي كنند تا آنان كه تنها فرصت شركت در نماز جماعت را دارند، به دليل برنامه هاي جنبي ديگر از اين فيض بزرگ بي بهره نمانند. به سخني ديگر، انجام هر برنامه اي در مسجد بايد به گونه اي باشد تا سبب شود اين فريضه ي بزرگ الهي هر چه باشكوه تر برگزار گردد. (7)