حضرت علي عليه السلام:
«لَيْسَ عَمَلٌ أَحَبَّ إِلَي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ الصَّلَاةِ فَلَا يَشْغَلَنَّكُمْ عَنْ أَوْقَاتِهَا شَيْ ءٌ مِنْ أُمُورِ الدُّنْيَا فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ذَمَّ أَقْوَاماً فَقَالَ: «الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ» يَعْنِي أَنَّهُمْ غَافِلُونَ اسْتَهَانُوا بِأَوْقَاتِهَا؛ (1)
عملي نزد خداوند محبوب تر از نماز نيست، پس چيزي از امور دنيا شما را از خواندن نماز در اول وقت باز ندارد؛ زيرا خداوند اقوامي را مذمت كرده و فرموده است: «واي بر نمازگزاراني كه از نمازشان غفلت ورزيدند» يعني واي بر نمازگزاراني كه از اوقات نماز غفلت كنند و در حفظ اوقات آن سهل انگاري نمايند.»
از حضرت امام صادق عليه السلام در مورد اين آيه مباركه سؤال شد آنان كه از نماز خود سهو مي كنند و يا از مسائلش بي خبرند، و آيا منظور از «ساهون» وسوسه ي شيطان است؟
حضرت فرمود: خير، اگر چه همه از وسوسه شيطان نصيبي دارند، ولي «ساهون» در اين آيه، غفلت از نماز است، به طوري كه فراموش شود در اول وقت به جا آورده شود.