نماز اول وقت نشان شيعه


«مراعات اوقات نماز»
قال علي عليه السلام:
«شِيعَتُنَا رُعَاةُ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ النُّجُومِ يَعْنِي التَّحَفُّظَ مِنْ مَوَاقِيتِ الصَّلَوَات ؛ (1)
شيعيان ما مراعات كننده خورشيد و ماه و ستارگانند؛ يعني اوقات نماز را مراعات مي كنند.»

امام صادق عليه السلام فرمود:
«امْتَحِنُوا شِيعَتَنَا عِنْدَ مَوَاقِيتِ الصَّلَاةِ كَيْفَ مُحَافَظَتُهُمْ عَلَيْهَا؛ (2)
پيروان ما را در وقتهاي نماز بيازماييد كه مواظبت بر نمازشان چگونه است.»

و نيز فرمودند:
«اخْتَبِرُوا إِخْوَانَكُمْ بِخَصْلَتَيْنِ فَإِنْ كَانَتَا فِيهِمْ وَ إِلَّا فَاعْزُبْ ثُمَّ اعْزُبْ ثُمَّ اعْزُبْ مُحَافَظَةٍ عَلَي الصَّلَوَاتِ فِي مَوَاقِيتِهَا وَ الْبِرِّ بِالْإِخْوَانِ فِي الْعُسْرِ وَ الْيُسْرِ؛ (3)
برادرانتان را با دو ويژگي بيازماييد، اگر هر دو ويژگي در آن ها بود [چه بهتر] وگرنه دوري گزينيد، دوري گزينيد، دوري گزينيد، مواظبت بر نماز در وقت و نيكي به برادران در سختي و آساني.»

معناي ساده ي جمله ي «محافظت بر مواقيت نماز» اين است كه شيعه كسي است كه نگران ورود وقت نماز است، و به محض آن كه اطلاع يافت كه وقت نماز شده كارهاي خود را بلا درنگ تعطيل كرده و در پي انجام و برگزاري نماز برمي آيد، و نماز را بر كارهاي ديگر مقدم داشته و تا آن را برگزار نكند فكرش آسوده نشده و نگرانيش بر طرف نمي شود...
چنانكه خداي تعالي در قرآن كريم درباره ي نشانه هاي افراد با ايمان فرموده:
«وَ الَّذِينَ هُمْ عَليَ صَلَوَاتِهِمْ يُحافِظُونَ؛ (4)
و آنان كه ايشان بر نمازهاي خود محافظت دارند.»

و در سوره ي مباركه ي نور فرموده:
«رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقَامِ الصَّلَوةِ؛ (5)
مرداني كه سرگرم نمي كند ايشان را سوداگري و خريدي از ياد خدا و برپا داشتن نماز.»

پاورقي

1- مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج 3، ص 149.
2- وسائل الشيعة، ج 4، ص 114.
3- الكافي، انتشارات الإسلامية، ج 2، ص 672.
4- سوره ي مؤمنون، آيه ي 9.
5- سوره ي نور، آيه ي 37.

بازگشت