1. آن كه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم (1)
به خون آلوده باشد [البته با شرايطي كه در رساله ها آمده است].
2. آن كه به واسطه ي زخم يا جراحت يا دملي كه در بدن اوست لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
3. آن كه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.
4. اگر نداند بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد.
5. اگر نجس بودن چيزي را فراموش كند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشي نماز بخواند.
6. اگر كسي لباس يا [بدنش] را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده است. (2)

1- مراد از درهم، مساحت آن است نه وزن، و چون سطح درهم هاي به دست آمده مختلف بوده است، حضرت امام قدس سره و كثيري از فقها احتياط واجب دارند كه حداقل گرفته شود كه مساحت بند انگشت سبابه مي باشد و اما درهم ها عبارتند از: 1. به اندازه ي گودي كف دست؛ 2. به اندازه ي بند انگشت شست؛ 3. به اندازه ي بند انگشت وسط؛ 4. به اندازه ي بند انگشت سبابه و بعضي از فقها به اندازه ي مساحت ابهام (شست) گرفته اند.
2- توضيح المسائل مراجع، مسأله 848، 811، 808، 802.