احكام جماعت
مسأله 1460 - موقعي كه مأموم نيت مي كند، بايد امام را معين نمايد. ولي دانستن اسم او لازم نيست، مثلاً اگر نيت كند اقتدا مي كنم به امام حاضر نمازش صحيح است.
مسأله 1461 - مأموم بايد غير از حمد و سوره همه چيز نماز را خودش بخواند، ولي اگر ركعت اول يا دوم او، ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را بخواند.
مسأله 1462 - اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح و مغرب و عشا صداي حمد و سوره امام را بشنود، اگر چه كلمات را تشخيص ندهد، بايد حمد و سوره را نخواند و اگر صداي امام را نشنود، مستحب است حمد و سوره بخواند ولي بايد آهسته بخواند و چنانچه سهواً بلند بخواند اشكال ندارد.
مسأله 1463 - اگر مأموم بعضي از كلمات حمد و سوره امام را بشنود، احتياط واجب آن است كه حمد و سوره را نخواند.
مسأله 1464 - اگر مأموم سهواً حمد و سوره بخواند، يا خيال كند صدائي را كه مي شنود صداي امام نيست و حمد و سوره بخواند وبعد بفهمد صداي امام بوده، نمازش صحيح است.
مسأله 1465 - اگر شك كند كه صداي امام را مي شنود يا نه، يا صدائي بشنود و نداند صداي امام است يا صداي كس ديگر، مي تواند حمد و سوره بخواند.
مسأله 1466 - مأموم بايد در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر حمد و سوره نخواند و مستحب است به جاي آن ذكر بگويد.
مسأله 1467 - مأموم نبايد تكبيره الاحرام را پيش از امام بگويد بلكه احتياط واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده تكبير نگويد.
مسأله 1468 - اگر مأموم پيش از امام عمداً هم سلام دهد نمازش صحيح است.
مسأله 1469 - اگر مأموم غير از تكبيره الاحرام و سلام چيزهاي ديگر نماز را پيش از امام بگويد اشكال ندارد. ولي اگر آن ها را بشنود، يا بداند امام چه وقت مي گويد، احتياط مستحب آن است كه پيش از امام نگويد.
مسأله 1470 - مأموم بايد غير از آنچه در نماز خوانده مي شود، كارهاي ديگر آن، مانند ركوع و سجود را با امام يا كمي بعد از امام بجا آورد. و اگر عمداً پيش از امام يا مدتي بعد از امام انجام دهد، معصيت كرده ولي نمازش فرادي مي شود و نمازش صحيح است اما اگر در دو ركن پشت سر هم از امام جلو يا عقب بيفتد بنابر احتياط مستحب نماز را تمام كند و دوباره بخواند.
مسأله 1471 - اگر سهواً پيش از امام سر از ركوع بر دارد، چنانچه امام در ركوع باشد، بايد به ركوع بر گردد و با امام سر بر دارد و در اين صورت زياد شدن ركوع كه ركن است نماز را باطل نمي كند ولي اگر به ركوع بر گردد و پيش از آن كه به ركوع برسد، امام سر بر دارد نمازش باطل است.
مسأله 1472 - اگر اشتباهاً سر بر دارد و ببيند امام در سجده است بايد به سجده بر گردد و چنانچه در هر دو سجده اين اتفاق بيفتد براي زياد شدن دو سجده كه ركن است نماز باطل نمي شود.
مسأله 1473 - كسي كه اشتباهاً پيش از امام سر از سجده بر داشته هر گاه به سجده بر گردد، و هنوز به سجده نرسيده امام سر بر دارد، نمازش صحيح است ولي اگر در هر دو سجده اين اتفاق بيفتد، نماز باطل است.
مسأله 1474 - اگر اشتباهاً سر از ركوع يا سجده بر دارد و سهواً يا به خيال اين كه به امام نمي رسد، به ركوع يا سجده نرود، نمازش صحيح است.
مسأله 1475 - اگر سر از سجده بر دارد و ببيند امام در سجده است چنانچه به خيال اين كه سجده اول امام است، به قصد اين كه با امام سجده كند به سجده رود و بفهمد سجده دوم امام بوده، سجده دوم او محسوب مي شود بايد بنابر احتياط نماز را تمام كند و از سر بخواند. و اگر به خيال اين كه سجده دوم امام است به سجده رود و بفهمد سجده اول امام بوده، سجده اول او محسوب مي شود.
مسأله 1476 - اگر سهواً پيش از امام به ركوع رود و طوري باشد كه اگر سر بر دارد به مقداري از قرائت امام مي رسد، چنانچه سر بر دارد و با امام به ركوع رود نمازش صحيح است.
مسأله 1477 - اگر سهواً پيش از امام به ركوع رود و طوري باشد كه اگر بر گردد به چيزي از قرائت امام نمي رسد، احتياط واجب آن است كه سر بر دارد و با امام نماز را تمام كند و نمازش صحيح است و اگر سر بر ندارد تا امام برسد نمازش صحيح است.
مسأله 1478 - اگر پيش از امام به سجده رود، احتياط واجب آن است كه سر بر دارد و با امام به سجده رود و اگر بر نداشت نمازش صحيح است.
مسأله 1479 - اگر امام در ركعتي كه قنوت ندارد اشتباهاً قنوت بخواند، يا در ركعتي كه تشهد ندارد اشتباهاً مشغول خواندن تشهد شود مأموم نبايد قنوت و تشهد را بخواند ولي نمي تواند پيش از امام به ركوع رود، يا پيش از ايستادن امام بايستد بلكه بايد صبر كند تا قنوت و تشهد امام تمام شود و بقيه نماز را با او بخواند.