نماز قضاي پدر كه بر پسر بزرگتر واجب است.
مسأله 1390 - اگر پدر نماز و روزه خود را بجا نياورده باشد، چنانچه از روي نافرماني ترك نكرده و مي توانسته قضا كند، بر پسر بزرگتر واجب است كه بعد از مرگش بجا آورد، يا براي او اجير بگيرد. بلكه اگر از روي نافرماني هم ترك كرده باشد بنابر احتياط مستحب به همين طور عمل كند و نيز روزه اي كه در سفر نگرفته، اگر چه نمي توانسته قضا كند، احتياط مستحب آن است كه پسر بزرگتر قضا نمايد، يا براي آن اجير بگيرد.
مسأله 1391 - اگر پسر بزرگتر شك دارد كه پدر نماز و روزه قضا داشته يا نه، چيزي بر او واجب نيست.
مسأله 1392 - اگر پسر بزرگتر بداند كه پدرش نماز قضا داشته و شك كند كه بجا آورده يا نه، بنابر احتياط واجب بايد قضا نمايد.
مسأله 1393 - اگر معلوم نباشد كه پسر بزرگتر كدام است، قضاي نماز و روزه پدر بر هيچ كدام از پسرها واجب نيست. ولي احتياط مستحب آن است كه نماز و روزه او را بين خودشان قسمت كنند، يا براي انجام آن قرعه بزنند.
مسأله 1394 - اگر ميت وصيت كرده باشد كه براي نماز و روزه او اجير بگيرند بعد از آن كه اجير، نماز وروزه او را به طور صحيح بجا آورد بر پسر بزرگتر چيزي واجب نيست.
مسأله 1395 - اگر پسر بزرگتر بخواهد نماز پدر را كه نمازهايش را نشسته مي خواند، بخواند، بايد به تكليف خود عمل كند، مثلاً قضاي نمازها را بايد ايستاده بخواند.
مسأله 1396 - كسي كه خودش نماز و روزه قضا دارد، اگر نماز و روزه پدر هم بر او واجب شود، هر كدام را اول بجا آورد صحيح است.
مسأله 1397 - اگر پسر بزرگتر موقع مرگ پدر نابالغ يا ديوانه باشد وقتي كه بالغ شد يا عاقل گرديد، بايد نماز و روزه پدر را قضا نمايد و چنانچه پيش از بالغ شدن يا عاقل شدن بميرد، بر پسر دوم چيزي واجب نيست.
مسأله 1398 - اگر پسر بزرگتر پيش از آن كه نماز و روزه پدر را قضا كند بميرد، بر پسر دوم چيزي واجب نيست.