ركوع
(مسأله 1031) در هر ركعت بعد از قرائت بايد به اندازه اي خم شود كه بتواند دست را به زانو بگذارد، و اين عمل را ركوع ميگويند.
(مسأله 1032) اگر به اندازه ركوع خم شود، ولي دستها را به زانو نگذارد اشكال ندارد.
(مسأله 1033) هر گاه ركوع را بطور غير معمول بجا آورد، مثلا به چپ يا راست خم شود، اگر چه دستهاي او به زانو برسد، صحيح نيست.
(مسأله 1034) خم شدن بايد به قصد ركوع باشد، پس اگر بقصد كار ديگر مثلا براي كشتن جانوري خم شود، نميتواند آن را ركوع حساب كند، بلكه بايد بايستد ودوباره براي ركوع خم شود، و بواسطه اين عمل، ركن زياد نشده و نماز باطل نميشود.
(مسأله 1035) كسي كه دست يا زانوي او با دست و زانوي ديگران فرق دارد، مثلا دستش خيلي بلند است كه اگر كمي خم شود به زانو ميرسد يا زانوي او پائين تر از مردم ديگر است كه بايد خيلي خم شود تا دستش به زانو برسد، بايد به اندازه معمول خم شود.
(مسأله 1036) كسي كه نشسته ركوع ميكند، بايد بقدري خم شود كه صورتش مقابل زانوها برسد، و بهتر است بقدري خم شود كه صورت نزديك جاي سجده برسد.
(مسأله 1037) بهتر آنست كه در حال اختيار در ركوع، سه مرتبه ((سبحان الله)) يا يك مرتبه ((سبحان ربي العظيم و بحمده)) بگويد و ظاهر اين است كه گفتن هر ذكري كه باين مقدار باشد كفايت ميكند. ولي در تنگي وقت و در حال ناچاري گفتن يك ((سبحان الله)) كافي است.
(مسأله 1038) ذكر ركوع بايد دنبال هم و به عربي صحيح گفته شود. و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه بلكه بيشتر بگويند.
(مسأله 1039) در حال ركوع بايد بمقدار ذكر واجب، بدن آرام باشد، و در ذكر مستحب هم آرام بودن بدن در صورتي كه قصد خصوصيت نمايد احوط است.
(مسأله 1040) اگر موقعي كه ذكر واجب ركوع را ميگويد، بياختيار بقدري حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود، بهتر اين است كه بعد از آرام گرفتن بدن، دوباره ذكر را بگويد، ولي اگر كمي حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج نشود، يا انگشتان را حركت دهد، ضرري ندارد.
(مسأله 1041) اگر پيش از آن كه بمقدار ركوع خم شود و بدن آرام گيرد، عمدا ذكر ركوع را بگويد، نمازش باطل است.
(مسأله 1042) اگر پيش از تمام شدن ذكر واجب، عمدا سر از ركوع بردارد نمازش باطل است، و اگر سهوا سر بردارد، چنانچه پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود، يادش بيايد كه ذكر ركوع را تمام نكرده، بايد در حال آرامي بدن ذكر را بگويد، و اگر بعد از آن كه از حال ركوع خارج شد يادش بيايد نمازش صحيح است.
(مسأله 1043) اگر نتواند بمقدار ذكر در ركوع بماند، احتياط واجب آن است كه بقيه آنرا در حال برخواستن بگويد.
(مسأله 1444) اگر بواسطه مرض و مانند آن در ركوع آرام نگيرد، نمازش صحيح است، ولي بايد پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود، ذكر واجب را بنحوي كه گذشت بگويد.
(مسأله 1045) هر گاه نتواند به اندازه ركوع خم شود، بايد به چيزي تكيه دهد و ركوع كند، و اگر موقعي هم كه تكيه داده نتواند بطور معمول ركوع كند، بنابر احتياط بايد به هر اندازه ميتواند خم شود و اشاره به ركوع نيز بنمايد، و اگر هيچ نتواند خم شود، بايد براي ركوع با سر اشاره نمايد.
(مسأله 1046) كسي كه براي ركوع بايد با سر اشاره كند اگر نتواند با سر اشاره كند، بايد به نيت ركوع چشمها را بر هم بگذارد و ذكر آنرا بگويد و به نيت برخواستن از ركوع، چشمها را باز كند، و اگر از اين هم عاجز است بنابر احتياط در قلب خود نيت ركوع كند و ذكر آن را بگويد.
(مسأله 1047) كسي كه نميتواند ايستاده ركوع كند، ولي براي ركوع ميتواند در حالي كه نشسته است خم شود، بايد ايستاده نماز بخواند و براي ركوع با سر اشاره نمايد، و احتياط مستحب آنست كه نماز ديگري هم بخواند و موقع ركوع آن بنشيند و براي ركوع خم شود.
(مسأله 1048) اگر بعد از رسيدن به حد ركوع و آرام گرفتن بدن سر بردارد و دو مرتبه به اندازه ركوع خم شود، نمازش باطل است.
(مسأله 1049) بعد از تمام شدن ذكر ركوع، بايد راست بايست و بعد از آن كه بدن آرام گرفت به سجده رود، و اگر عمدا پيش از ايستادن، يا پيش از آرام گرفتن بدن به سجده رود نمازش باطل است.
(مسأله 1050) اگر ركوع را فراموش كند، و پيش از آن كه به سجده برسد يادش بيايد بايد بايستد بعد به ركوع رود، و چنانچه به حالت خميدگي به ركوع برگردد نمازش باطل است.
(مسأله 1051) اگر بعد از آن كه پيشاني به زمين رسيد، يادش بيايد كه ركوع نكرده، لازم است برگردد و ركوع را بعد از ايستادن بجا آورد، و در صورتي كه در سجده دوم يادش بيايد نمازش باطل است.
(مسأله 1052) مستحب است پيش از رفتن به ركوع در حالي كه راست ايستاده تكبير بگويد، و در ركوع زانوها را به عقب دهد، و پشت را صاف نگهدارد و گردن را بكشد و مساوي پشت نگهدارد، و بين دو قدم را نگاه كند، و پيش از ذكر يا بعد از آن صلوات بفرستد، و بعد از آن كه از ركوع برخاست و راست ايستاد، در حال آرامي بدن بگويد، ((سمع الله لمن حمده)).
(مسأله 1053) مستحب است در ركوع زنها دست را از زانو بالاتر بگذارند و زانوها را به عقب ندهند.