تكبيرة الاحرام
(مسأله 957) گفتن الله اكبر در اول هر نماز واجب وركن است و بايد حروف الله و حروف اكبر و دو كلمه الله و اكبر را پشت سر هم بگويد، و نيز بايد اين دو كلمه بعربي صحيح گفته شود و اگر بعربي غلط بگويد، يا مثلا ترجمه آن را بفارسي بگويد صحيح نيست.
(مسأله 958) احتياط مستحب آنست كه تكبيرة الاحرام نماز را بچيزي كه پيش از آن ميخواند، مثلا باقامه يا بدعائي كه پيش از تكبير ميخواند نچسباند.
(مسأله 959) اگر انسان بخواهد الله اكبر را بچيزي كه بعد از آن ميخواند مثلا به بسم الله الرحمن الرحيم بچسباند، بهتر آنست كه (راء) اكبر را پيش بدهد ولي احتياط واجب آنست كه در نماز واجب نچسباند.
(مسأله 960) موقع گفتن تكبيرة الاحرام بايد بدن آرام باشد، و اگر عمدا در حالي كه بدنش حركت دارد، تكبيرة الاحرام را بگويد باطل است.
(مسأله 961) تكبير وحمد وسوره وذكر ودعا را بايد طوري بخواند كه خودش بشنود، و اگر بواسطه سنگيني يا كري گوش يا سر و صداي زياد نميشنود، بايد طوري بگويد كه اگر مانعي نباشد بشنود.
(مسأله 962) كسي كه بواسطه عارضه اي لال است يا زبان او مرضي دارد كه نميتواند الله اكبر را بگويد بايد بهر طوري كه ميتواند بگويد، واگر هيچ نميتواند بگويد، بنابر احتياط بايد در قلب خود بگذراند، و براي تكبير اشاره كند و زبانش را هم اگر ميتواند حركت دهد.
(مسأله 963) مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد: ((يا محسن قد أتاك المسيء وقد أمرت المحسن ان يتجاوز عن المسيء أنت المحسن وأنا المسيء بحق محمد و آل محمد صلي علي محمد وآل محمد وتجاوز عن قبيح ما تعلم مني)) يعني اي خدائي كه به بندگان احسان ميكني بنده گنه كار بدر خانه تو آمده وتو امر كرده اي كه نيكوكار از گناهكار بگذرد، تو نيكوكاري و من گناهكار، بحق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بديهائي كه ميداني از من سر زده بگذر.
(مسأله 964) مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاي بين نماز دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد.
(مسأله 965): اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه، چنانچه مشغول خواندن چيزي از قرائت شده، بشك خود اعتنا نكند، و اگر چيزي نخوانده، بايد تكبير را بگويد.
(مسأله 966) اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آنرا صحيح گفته يا نه، چه مشغول خواندن چيزي شده باشد يا نه بشك خود اعتنا نكند.