اجير گرفتن براي نماز
(مسأله 1580) بعد از مرگ انسان، مي شود براي نماز و عبادتهاي ديگر او كه در زندگي بجا نياورده، ديگري را اجير كنند يعني به او مزد دهند كه آنها را بجا آورد. و اگر كسي بدون مزد هم آنها را انجام دهد صحيح است.
(مسأله 1581) انسان مي تواند براي بعضي از كارهاي مستحبي مثل زيارت قبر پيغمبر و امامان ((عليهم السلام)) از طرف زندگان اجير شود، و نيز مي تواند كارهاي مستحبي را انجام دهد، و ثواب آن را براي مردگان يا زندگان هديه نمايد.
(مسأله 1582) كسي كه براي نماز قضاي ميّت اجير شده، بايد يا مجتهد باشد يا مسائل نماز را از روي تقليد صحيح بداند. يا آنكه عمل باحتياط كند در صورتي كه موارد احتياط را كاملاً بداند.
(مسأله 1583) اجير بايد موقع نيت، ميت را معين نمايد و لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيت كند از طرف كسي نماز مي خوانم كه براي او اجير شده ام كافيست.
(مسأله 1584) اجير بايد عمل را بقصد آنچه در ذمه ميت است بجا آورد و اگر عملي را انجام دهد و ثواب آن را براي او هديه كند كافي نيست.
(مسأله 1585) بايد كسي را اجير كنند، كه اطمينان داشته باشند عمل را انجام مي دهد.
(مسأله 1586) كسي را كه براي نمازهاي ميت اجير كرده اند، اگر بفهمند كه عمل را بجا نياورده يا باطل انجام داده، بايد دوباره اجير بگيرند.
(مسأله 1587) هر گاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه، همين كه مورد اطمينان باشد و بگويد انجام داده ام كافي است. و همچنين اگر شك كند كه عمل او صحيح بوده يا نه، بنا بر صحت آن بگذارد.
(مسأله 1588) كسي كه عذري دارد مثلاً با تيمّم يا نشسته نماز مي خواند نمي شود براي نمازهاي ميت اجير كرد، اگر چه نماز ميت هم همانطور قضا شده باشد.
(مسأله 1589) مرد براي زن و زن براي مرد، مي تواند اجير شود و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز، اجير بتكليف خود عمل نمايد.
(مسأله 1590) در قضاي نمازهاي ميت ترتيب واجب نيست، مگر در نمازهاي كه اداء آنها ترتيب دارد، مثل نماز ظهر و عصر و يا مغرب و عشاء از يك روز، چنانچه سابقاً گذشت.
(مسأله 1591) اگر با اجير شرط كند كه عمل را بطور مخصوصي انجام دهد، بايد همانطور بجا آورد و اگر با او شرط نكند، بايد در آن عمل بتكليف خود رفتار نمايد، و احتياط مستحب آنست كه از وظيفه خودش و ميت هر كدام كه باحتياط نزديكتر است، به آن عمل كند مثلاً اگر وظيفه ميت گفتن سه مرتبه تسبيحات اربعه بوده و تكليف او يك مرتبه است، سه مرتبه بگويد.
(مسأله 1592) اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، بايد مقداري از مستحبات نماز را كه معمول است بجا آورد.
(مسأله 1593) اگر انسان چند نفر را براي نماز قضاي اجير كند بنا بر آنچه در مسأله -1589- گفته شد لازم نيست براي هر كدام آنها وقتي معين كند.
(مسأله 1594) اگر كسي اجير شود كه مثلاً در مدت يكسال نمازهاي ميت را بخواند و پيش از تمام شدن سال بميرد، بايد براي نمازهائي كه مي دانند بجا نياورده، ديگري را اجير نمايند، و اگر احتمال مي دهند كه بجا نياورده، بنا بر احتياط واجب نيز اجير بگيرند.
(مسأله 1595) كسي را كه براي نمازهاي ميت اجير كرده اند، اگر پيش از تمام كردن نمازها بميرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد، چنانچه شرط كرده باشند كه تمام نمازها را خودش بخواند، اگر قادر بر عمل بوده اجاره صحيح و اجاره كننده مي تواند، اجره المثل باقيمانده را بگيرد، يا آنكه اجاره را فسخ نموده و اجره المثل مقداري را كه بجا آورده كسر و مابقي را بگيرد، و اگر قادر نبوده اجاره نسبت به ما بعد فوت اجير باطل است و مي تواند اجره المُسمّي اي باقيمانده را گرفته يا آنكه اجاره مقدار گذشته را
فسخ نموده و اجره المثل او را بدهد، و اگر شرط نكرده باشند كه خودش بخواند بايد ورثه اش از مال او كسي را اجير بگيرند اما اگر مال نداشته باشد به ورثه او چيزي واجب نيست.
(مسأله 1596) اگر اجير پيش از تمام كردن نمازهاي ميت بميرد و خود هم نماز قضا داشته باشد، بعد از عمل بدستوري كه در مسأله قبلي ذكر شد يعني بايد اول از مال او نمازهاي را كه از جهت اجاره بذمه اش بوده اداء كند اگر چيزي از مال او زياد آمد، در صورتي كه وصيت كرده باشد و ورثه اجازه بدهند، براي تمام نمازهاي او اجير بگيرند، و اگر اجازه ندهند ثلث آن را به مصرف نماز برسانند.