دستور نماز آيات
(مسأله 1554) نماز آيات دو ركعت است و در هر ركعت پنج ركوع دارد و دستور آن اين است كه انسان بعد از نيت، تكبير بگويد و يك حمد و يك سوره تمام بخواند و به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، دوباره يك حمد و يك سوره بخواند باز به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، و دوباره يك حمد
و يك سوره بخواند باز به ركوع رود تا پنج مرتبه و بعد از بلند شدن از ركوع پنجم دو سجده نمايد و برخيزد و ركعت دوم را هم مثل ركعت اول بجا آورد و تشهد بخواند و سلام دهد.
(مسأله 1555) در نماز آيات ممكن است انسان بعد از نيت و تكبير و خواندن حمد، آيه هاي يك سوره را پنج قسمت كند و يك آيه يا كمتر يا بيشتر از آن را بخواند، و به ركوع رود و سر بردارد و بدون اين كه حمد بخواند، قسمت دوم از همان سوره را بخواند و به ركوع رود و همينطور تا پيش از ركوع پنجم سوره را تمام نمايد مثلاً به قصد سوره (قل هو الله احد)(بسم الله الرحمن الرحيم)بگويد و به ركوع رود بعد بايستد و بگويد (قل هو الله احد)دوباره به ركوع رود و بعد از ركوع بايستد و بگويد (الله الصمد)باز به ركوع رود و بايستد و بگويد (لم يلد و لم يولد) و برود به ركوع باز هم سر بردارد و بگويد (ولم يكن له كفوا احد) بعد از آن به ركوع پنجم رود و بعد از سر برداشتن دو سجده كند و ركعت دوم را هم مثل ركعت اول بجا آورد و بعد از سجده دوم تشهد بخواند و سلام دهد. و نيز جائز است كه به كمتر از پنج قسمت تقسيم نمايد ولي هر وقت سوره را تمام كرد لازم است حمد را قبل از ركوع بعدي بخواند.
(مسأله 1556) اگر در يك ركعت از نماز آيات، پنج مرتبه حمد و سوره را بخواند و در ركعت ديگر يك حمد بخواند و سوره را پنج قسمت كند مانعي ندارد.
(مسأله 1557) چيزهائي كه در نمازهاي يوميه واجب و مستحب است در نماز آيات هم واجب و مستحب مي باشد، ولي در نماز آيات در صورتي كه با جماعت باشد مستحب است بجاي اذان و اقامه سه مرتبه
بگويد -الصلوه- و در غير جماعت چيزي نيست.
(مسأله 1558) مستحب است پيش از ركوع و بعد از آن تكبير بگويد و بعد از ركوع پنجم و دهم قبل از تكبير (سَمِعَ الله لِمَنْ حَمِدَه) نيز بگويد.
(مسأله 1559) مستحب است پيش از ركوع دوم و چهارم و ششم و هشتم و دهم، قنوت بخواند و اگر فقط قنوت پيش از ركوع دهم بخواند كافيست.
(مسأله 1560) اگر در نماز آيات شك كند كه چند ركعت خوانده و فكرش بجائي نرسد نماز باطل است.
(مسأله 1561) اگر شك كند كه در ركوع آخر ركعت اول است يا در ركوع اول ركعت دوم، و فكرش بجائي نرسد، نمازش باطل است ولي اگر مثلاً شك كند كه چهار ركوع كرده يا پنج ركوع، چنانچه شك او پيش از رسيدن به سجده بوده ركوعي را كه شك دارد به جا آورده يا نه، بايد به جا آورد ولي اگر به سجده رسيده باشد بايد به شك خود اعتنا نكند، ولي احتياط واجب در اعاده نماز است.
(مسأله 1562) هر يك از ركوعهاي نماز آيات ركن است كه اگر عمداً يا اشتباهاً كم يا زياد شود نماز باطل است.