احكام جماعت
(مسأله 1507) موقعي كه مأموم نيّت مي كند، بايد امام را معين نمايد ولي دانستن اسم او لازم نيست، و اگر نيّت كند اقتدا مي كنم به امام جماعت حاضر نمازش صحيح است.
(مسأله 1508) مأموم بايد غير از حمد و سوره همه چيزهاي نماز را خودش بخواند، ولي اگر ركعت اول يا دوم مأموم ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را بخواند.
(مسأله 1509) اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح و مغرب و عشاء صداي حمد و سوره امام را بشنود، اگر چه كلمات را تشخيص ندهد، بايد حمد و سوره را نخواند و اگر صداي امام را نشنود مستحب است حمد و سوره را بخواند ولي بايد آهسته بخواند و چنانچه سهواً بلند بخواند اشكال ندارد.
(مسأله 1510) اگر مأموم بعضي از كلمات حمد و سوره امام را بشنود احتياط واجب آنست كه حمد و سوره را نخواند.
(مسأله 1511) اگر مأموم سهواً حمد و سوره را بخواند، يا خيال كند صداي را كه مي شنود صداي امام نيست و حمد و سوره را بخواند و بعد بفهمد صداي امام بوده نمازش صحيح است.
(مسأله 1512) اگر شك كند كه صداي امام را مي شنود يا نه، يا صداي را بشنود و نداند كه صداي امام است يا صداي كسي ديگر مي تواند حمد و سوره را بخواند.
(مسأله 1513) مأموم در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر نبايد حمد و سوره را بخواند و مستحب است جاي آن ذكر بگويد.
(مسأله 1514) مأموم نبايد تكبيره الاحرام را پيش از امام بگويد بلكه احتياط واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده تكبير نگويد.
(مسأله 1515) اگر مأموم سهواً پيش از امام سلام دهد، نمازش صحيح است، و لازم نيست دوباره با امام سلام دهد، بلكه ظاهر اين است كه اگر عمداً هم پيش از امام سلام دهد در صورتي كه از اول نماز قاصد نبوده نمازش اشكال ندارد.
(مسأله 1516) اگر مأموم غير از تكبيره الاحرام و سلام، چيزهاي ديگر نماز را پيش از امام بگويد اشكال ندارد، ولي اگر آنها را بشنود، يا بداند امام چه وقت مي گويد، احتياط مستحب آن است كه پيش از امام نگويد.
(مسأله 1517) مأموم بايد غير از آنچه در نماز خوانده شود، كارهاي ديگر آن، مانند ركوع و سجود را با امام يا كمي بعد از امام بجا آورد، و اگر عمداً پيش از امام يا مدتي بعد از امام انجام دهد، جماعتش باطل مي شود، ولي اگر به وظيفه منفرد عمل نمايد نمازش صحيح است.
(مسأله 1518) اگر سهواً پيش از امام سر از ركوع بردارد چنانچه امام در ركوع باشد، بايد به ركوع برگردد و با امام سر بردارد و در اين صورت زياد شدن ركوع كه ركن است نماز را باطل نمي كند، ولي اگر به ركوع برگردد و پيش از آنكه به ركوع امام برسد، امام سر بردارد نمازش باطل است.
(مسأله 1519) اگر اشتباهاً سر بردارد و ببيند امام در سجده است، بايد به سجده برگردد و چنانچه در هر دو سجده اين اتفاق بيفتد براي زياد شدن دو سجده كه ركن است نماز باطل نمي شود.
(مسأله 1520) كسي كه اشتباهاً پيش از امام سر از سجده برداشته هر گاه به سجده برگردد و معلوم شود امام قبلاً سر برداشته است نمازش صحيح است ولي اگر در هر دو سجده اين اتفاق بيفتد نمازش باطل است.
(مسأله 1521) اگر اشتباهاً سر از ركوع يا سجده بردارد و سهواً يا به خيالي اينكه به امام نمي رسد به ركوع يا سجده نرود جماعت و نمازش صحيح است.
(مسأله 1522) اگر سر از سجده بردارد و ببيند امام در سجده است چنانچه به خيال اينكه سجده اول امام است، به قصد اينكه با امام سجده كند به سجده رود و بفهمد سجده دوم امام بوده، سجده دوم او حساب مي شود و اگر به خيال اينكه سجده دوم امام است به سجده رود و بفهمد سجده اول امام بوده، بايد به قصد اين كه با امام سجده كند، تمام كند و دوباره با امام به سجده رود، و در هر دو صورت احتياط واجب آن است نماز را با جماعت تمام كند و دوباره بخواند.
(مسأله 1523) اگر سهواً پيش از امام به ركوع رود و طوري باشد كه اگر سر بردارد به مقداري از قرائت امام مي رسد، چنانچه سر بردارد و با امام به ركوع رود نمازش صحيح است و اگر عمداً برنگردد نمازش باطل است.
(مسأله 1524) اگر سهواً پيش از امام به ركوع رود و طوري باشد كه اگر برگردد به چيزي از قرائت امام نمي رسد، اگر به قصد اينكه با امام نماز بخواند سر بردارد و با امام به ركوع رود، جماعت و نمازش صحيح است و اگر عمداً بر نگردد نمازش صحيح است و منفرد مي شود.
(مسأله 1525) اگر سهواً پيش از امام به سجده رود، اگر به قصد اينكه با امام نماز بخواند سر بردارد و با امام به سجده رود، جماعت و نمازش صحيح است و اگر عمداً برنگردد نماز صحيح و منفرد مي گردد.
(مسأله 1526) اگر امام در ركعتي كه قنوت ندارد اشتباهاً بخواند، يا در ركعتي كه تشهد ندارد اشتباهاً مشغول خواندن تشهد شود، مأموم نبايد قنوت و تشهد را بخواند، ولي نمي تواند پيش از امام به ركوع رود، يا پيش از ايستادن امام بايستد، بلكه بايد صبر كند تا قنوت و تشهد امام تمام شود و بقيه نماز را با او بخواند.