شرط سوم
آنكه در بين راه از قصد خود بر نگردد، پس اگر پيش از رسيدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد، يامردّد شود، بايد نماز را تمام بخواند.
(مسأله 1334) اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود، چنانچه تصميم داشته باشد، كه همانجا بماند يا بعد از ده روز برگردد يا در برگشتن و ماندن مردّد باشد بايد نماز را تمام بخواند.
(مسأله 1335) اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود، و تصميم داشته باشد كه برگردد، بايد نماز را شكسته بخواند، اگر چه بخواهد كمتر از ده روز در آنجا بماند.
(مسأله 1336) اگر براي رفتن به محلي كه هشت فرسخ است حركت كند، و بعد از رفتن مقداري از راه بخواهد جاي ديگري برود، چنانچه از محل اولي كه حركت كرده تا جاي كه مي خواهد برود، هشت فرسخ باشد، بايد نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 1337) اگر بعد از آنكه چهار فرسخ رفت، مردّد شود كه بقيّه هشت فرسخ را برود يا بدون اينكه ده روز در جايي بماند به محل خود برگردد، چه در موقعي كه مردّد است راه برود يا نرود، بايد نماز را شكسته بخواند، چه آنكه بعداً تصميم بگيرد كه بقيّه راه را برود يا اينكه برگردد.
(مسأله 1338) اگر بعد از آنكه چهار فرسخ برود، مردّد شود كه بقيّه هشت فرسخ را برود يا اينكه به محل خود برگردد، ولي احتمال اين را بدهد كه در محل ترديد يا جاي ديگر ده روز توقف مي نمايد، اگر چه بعد تصميم بگيرد بدون ماندن ده روز بقيه را برود در اين صورت لازم است نماز را تمام كند. چه در حال ترديد راه برود چه نرود ولي اگر تصميمش اين باشد كه هشت فرسخ ديگر برود يا چهار فرسخ برود، و چهار فرسخ برگردد از وقتي كه شروع به رفتن نمايد نمازش شكسته است.
(مسأله 1339) اگر پيش از آنكه چهار فرسخ برود، مردد شود كه بقيّه راه را برود يا نرود، و بعد تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود، چنانچه باقيمانده سفر او هشت فرسخ باشد، يا آنكه بخواهد چهار فرسخ رفته و چهار فرسخ ديگر برگردد از وقتي شروع به راه رفتن بعد از تصميمش نمايد نماز را شكسته مي خواند، و در اين صورت نيز فرقي نيست كه در حال ترديد راه برود يا نرود.