سجده هاي واجب قرآن
(مسأله 1139) در هر يك از چهار سوره (والنّجم، واقرأ، والم تنزيل، وحم سجده، يك آيه سجده است، كه اگر انسان بخواند يا گوش دهد، بعد از تمام شدن آن آيه، بايد فوراً سجده كند. و اگر فراموش كرد، هر وقت يادش آمد بايد سجده نمايد، و احتياط واجب آن است كه در شنيدن بدون اختيار نيز سجده نمايد.
(مسأله 1140) اگر انسان موقعي كه آيه سجده را گوش دهد و خودش نيز بخواند، بنا بر احتياط واجب بايد دو سجده نمايد.
(مسأله 1141) در غير نماز اگر در حال سجده آيه سجده را بخواند يا گوش كند، بايد سر از سجده بردارد و دوباره سجده كند.
(مسأله 1142) اگر انسان از گرامافون يا ضبط صوت يا از بچه غير مميز كه خوب و بد را نمي فهمد يا از كسي كه قصد خواندن قرآن ندارد، آيه سجده را بشنود يا گوش دهد احتياط واجب سجده كردن است. و همچنين است راديو اگر به طور نوار و ضبط صوت باشد، ولي اگر شخص در ايستگاه راديو آيه سجده را به قصد اين كه از قرآن است بخواند و انسان به وسيله راديو گوش دهد سجده بلا اشكال واجب است.
(مسأله 1143) در سجده واجب قرآن بايد جاي انسان غصبي نباشد، و بنا بر احتياط واجب جاي پيشاني او از جاي سرانگشتانش بيش از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد ولي لازم نيست با وضو يا غسل و رو به قبله باشد، و عورت خود را بپوشاند و بدن و جاي پيشاني او پاك باشد و نيز چيزهائي كه در لباس نمازگزار شرط مي باشد در لباس او شرط نيست.
(مسأله 1144) احتياط واجب آن است كه در سجده واجب قرآن، پيشاني را بر مهر يا چيز ديگري كه سجده بر آن صحيح است گذاشته و جاهاي ديگر بدن را به دستوري كه در سجده نماز گفته شد بر زمين بگذارد.
(مسأله 1145) هر گاه در سجده واجب قرآن پيشاني را به قصد سجده به زمين بگذارد، اگر چه ذكر نگويد كافيست، و گفتن ذكر مستحب است، و بهتر اين است كه بگويد (لا اِله اِلاَّ الله حَقّاً حَقّاً وَلا اِله اِلاَّ الله اِيماناً وَتَصْدِيقاً، لا اِله اِلاَّ الله عُبُودِيَّه وَرِقّاً، سَجَدْتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقّاً، لا مُسْتَنْكَفاً وَلا مُسْتَكْبِراً، بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلِيلٌ ضَعِيفٌ خائِفٌ مُسْتَجِيرٌ).