قيام ايستادن
(مسأله 1004) قيام در موقع گفتن تكبيره الاحرام و قيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل به ركوع مي گويند ركن است، ولي قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از ركوع ركن نيست، و اگر كسي آن را از روي فراموشي ترك كند، نمازش صحيح است.
(مسأله 1005) واجب است پيش ازگفتن تكبير و بعد از آن مقداري بايستد تا يقين كند كه تكبير را در حال ايستادن گفته است.
(مسأله 1006) اگر ركوع را فراموش كند، و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد كه ركوع نكرده، بايد بايستد و به ركوع رود، و اگر بدون اينكه بايستد بحال خميدگي بركوع برگردد، چون قيام متصل به ركوع را بجا نياورده نماز او باطل است.
(مسأله 1007) موقعي كه براي تكبيره الاحرام يا قرائت ايستاده است بايد بدن را حركت ندهد و بطرفي خم نشود، و بنا بر احتياط در حال اختيار بجائي تكيه نكند، ولي اگر از روي ناچاري باشد اشكال ندارد.
(مسأله 1008) اگر موقعي كه ايستاده، از روي فراموشي بدن را حركت دهد يا بطرفي خم شود، يا بجائي تكيه كند اشكال ندارد.
(مسأله 1009) احتياط مستحب آن است كه در موقع ايستادن، هر دو پا روي زمين باشد، ولي لازم نيست سنگيني بدن روي هر دو پا باشد، و اگر روي يك پا هم باشد اشكال ندارد.
(مسأله 1010) كسي كه مي تواند درست بايستد، اگر پاها را خيلي گشاد بگذارد كه ايستادن بر او صدق نكند نمازش باطل است.
(مسأله 1011) موقعي كه انسان در نماز مشغول خواندن چيزي از اذكار واجب است بايد بدنش آرام باشد، و در موقعي كه مي خواهد كمي جلو يا عقب رود يا كمي بدن را بطرف راست يا چپ حركت دهد، بايد چيزي نگويد.
(مسأله 1012) اگر در حال حركت بدن ذكر مستحبي بگويد، مثلاً موقع رفتن به ركوع يا رفتن به سجده تكبير بگويد، چنانچه آن را بقصد ذكري كه در نماز دستور داده شده بگويد باطل است ولي نمازش صحيح است احتياط واجب در ذكر مستحب آن است كه در حال آرامش بگويد و (بِحَوْلِ الله وَقُوَّتِه اَقُومُ وَاَقْعُدْ) را بايد در حال برخواستن بگويد.
(مسأله 1013) حركت دادن دست و انگشتان در موقع خواندن حمد اشكال ندارد، اگر چه احتياط مستحب آن است كه آنها را هم حركت ندهد.
(مسأله 1014) اگر موقع خواندن حمد و سوره، يا خواندن تسبيحات بي اختيار بقدري حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود، احتياط واجب آن است كه بعد از آرام گرفتن بدن آنچه را در حال حركت خوانده دوباره بخواند.
(مسأله 1015) اگر در بين نماز از ايستادن عاجز شود، بايد بنشيند، و اگر از نشستن هم عاجز شود، بايد بخوابد، ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي از ذكرهاي واجب را نگويد.
(مسأله 1016) تا انسان مي تواند ايستاده نماز بخواند، نبايد بنشيند، مثلاً كسي كه در موقع ايستادن بدنش حركت مي كند، يا مجبور است به چيزي تكيه دهد يا بدنش را مختصري كج كند، بايد بهر طور كه مي تواند ايستاده نماز بخواند، ولي اگر به هيچ قسم نتواند بايستد، بايد راست بنشيند و نشسته نماز بخواند.
(مسأله 1017) تا انسان مي تواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند، و اگر نتواند راست بنشيند بايد هر طوري كه مي تواند بنشيند و اگر بهيچ قسم نمي تواند بنشيند بايد بطوري كه در احكام قبله گفته شد به پهلوي راست بخوابد، و اگر نمي تواند به پهلوي چپ بخوابد، و اگر آن هم ممكن نيست به پشت بخوابد، بطوري كه كف پاهاي او رو به قبله باشد.
(مسأله 1018) كسي كه نشسته نماز مي خواند اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد، و ركوع را ايستاده بجا آورد، بايد بايستد و از حال ايستاده به ركوع رود و اگر نتواند، بايد ركوع را هم نشسته به جا آورد.
(مسأله 1019) كسي كه خوابيده نماز مي خواند اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد مقداري را كه مي تواند، نشسته بخواند و نيز اگر مي تواند بايستد بايد مقداري را كه مي تواند، ايستاده بخواند ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي از اذكار واجب را نخواند.
(مسأله 1020) كسي كه نشسته نماز مي خواند اگر در بين نماز بتواند بايستد بايد مقداري را كه مي تواند ايستاده بخواند، ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي از ذكرهاي واجب را نخواند.
(مسأله 1021) كسي كه مي تواند بايستد اگر بترسد كه بواسطه ايستادن، مريض شود يا ضرري به او برسد، مي تواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد، مي تواند خوابيده نماز بخواند.
(مسأله 1022) اگر انسان احتمال بدهد كه آخر وقت مي تواند ايستاده نماز بخواند، بهتر است نماز را تأخير بيندازد، پس اگر نتوانست بايستد در آخر وقت مطابق وظيفه اش نماز را بجا آورد، و در صورتي كه اول وقت نماز را خواند و در آخر وقت قدرت بر ايستادن حاصل نمود، بايد نماز را دوباره بجا آورد.
(مسأله 1023) مستحب است در حال ايستادن بدن را راست نگهدارد و شانه ها را پائين بيندازد و دستها را روي رانها بگذارد، و انگشتها را به هم بچسباند، و جاي سجده را نگاه كند، و سنگيني بدن را بطور مساوي روي دو پا بيندازد، و با خضوع و خشوع باشد، و پاها را پس و پيش نگذارد، و اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا يك وجب فاصله دهد، و اگر زن است پاها را به هم بچسباند.