احكام مسجد
(مسأله 946) نجس كردن زمين و سقف و بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است، و هر كس بفهمد كه نجس شده است بايد فوراً نجاست آن را برطرف كند، و احتياط واجب آن است كه طرف بيرون ديوار مسجد را هم نجس نكنند، ولي اگر نجس شود برطرف كردن آن لازم است، در صورتي كه بقاء نجاست موجب هتك مسجد باشد. و بنا بر احتياط برطرف كردن آن مطلقا لازم است.
(مسأله 947) اگر نتواند مسجد را تطهير نمايد، يا كمك لازم داشته باشد و پيدا نكند، تطهير مسجد بر او واجب نيست، ولي بنا بر احتياط واجب بايد به كسي كه مي تواند تطهير كند اطلاع دهد.
(مسأله 948) اگر جائي از مسجد نجس شود كه تطهير آن بدون كندن يا خراب كردن ممكن نيست، بايد آنجا را بكنند يا خراب نمايند، در صورتي كه خرابي كلي و مستلزم ضرر وقف نباشد، و پر كردن جائي كه كنده اند، و ساختن جائي كه خراب كرده اند واجب نيست، ولي اگر چيزي مانند آجر مسجد نجس شود، در صورتي كه ممكن باشد، بايد بعد از آب كشيدن، بجاي اولش بگذارد.
(مسأله 949) اگر مسجدي را غصب كنند، و بجاي آن خانه و مانند آن بسازند يا بطوري خراب شود كه نماز خواندن در آن ممكن نباشد، بنا بر احتياط باز هم نجس كردن آن حرام است. ولي تطهير آن واجب نيست.
(مسأله 950) نجس كردن حرم امامان ((عليهم السلام)) حرام است، و اگر يكي از آنها نجس شود، چنانچه نجس ماندن آن بي احترامي باشد تطهير آن واجب است، بلكه احتياط مستحب آن است كه اگر بي احترامي هم نباشد آن را تطهير كنند.
(مسأله 951) اگر حصير مسجد نجس شود، بنا بر احتياط بايد آن را آب بكشند، ولي چنانچه نجاست حصير بي احترامي به مسجد باشد، و بواسطه آب كشيدن، خراب مي شود، و بريدن جاي نجس بهتر باشد، بايد آن را ببرند.
(مسأله 952) بردن عين نجس و متنجس در مسجد اگر بي احترامي به مسجد باشد حرام است، بلكه احتياط مستحب آن است كه اگر بي احترامي هم نباشد عين نجس را در مسجد نبرند.
(مسأله 953) اگر مسجد را براي روضه خواني چادر بزنند و فرش كنند و سياهي بكوبند و اسباب چاي در آن ببرند، در صورتي كه اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود اشكال ندارد.

(مسأله 954) احتياط واجب اين است كه مسجد را بطلا و صورت چيزهائي كه مثل انسان و حيوان روح دارد زينت نكنند.
(مسأله 955) اگر مسجد خراب هم شود نمي توانند آن را بفروشند، يا داخل ملك و جاده نمايند.
(مسأله 956) فروختن در و پنجره و چيزهاي ديگر مسجد حرام است و اگر مسجد خراب شود، بايد اينها را صرف تعمير همان مسجد كنند، و چنانچه بدرد آن مسجد نخورد، بايد در مسجد ديگر مصرف شود، ولي اگر بدرد مسجدهاي ديگر هم نخورد، مي توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممكن است صرف تعمير همان مسجد، وگرنه، صرف تعمير مسجد ديگر نمايند.
(مسأله 957) ساختن مسجد و تعمير مسجدي كه نزديك بخرابي مي باشد مستحب است و اگر مسجد طوري خراب شود كه تعمير آن ممكن نباشد، مي توانند آن را خراب كنند و دوباره بسازند، بلكه مي توانند مسجدي را كه خراب نشده براي احتياج مردم خراب كنند و بزرگتر بسازند.
(مسأله 958) تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ در آن مستحب است، كسي كه مي خواهد مسجد برود مستحب است خود را خوشبو كند، و لباس پاكيزه و قيمتي بپوشد، و ته كفش خود را وارسي كند كه نجاستي به آن نباشد، و موقع داخل شدن به مسجد، اول پاي راست و موقع بيرون آمدن، اول پاي چپ را بگذارد، و همچنين مستحب است از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر بيرون رود.
(مسأله 959) وقتي انسان وارد مسجد مي شود، مستحب است دو ركعت نماز بقصد تحيت و احترام مسجد بخواند، و اگر نماز واجب يا مستحب ديگري هم بخواند كافي است.
(مسأله 960) خوابيدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد، و صحبت كردن راجع بكارهاي دنيا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعري كه نصيحت و مانند آن نباشد مكروه است و نيز مكروه است، آب دهان و بيني و اخلاط سينه را در مسجد بيندازد، و اگر موجب هتك باشد حرام است و نيز مكروه است گمشده اي را طلب كند. و صداي خود را بلند كند بلي بلند كردن صدا براي اذان مانعي ندارد.
(مسأله 961) راه دادن بچه و ديوانه به مسجد مكروه است و كسي كه پياز و سير و مانند اينها را خورده كه بوي دهانش مردم را اذيت مي كند مكروه است به مسجد برود.